شكاف مركز- پيرامون و رفتار انتخابات دهم رياست جمهوري در ايران

هدف اين مقاله تبيين رابطۀ شكاف مركز-پيرامون با انتخابات دهم رياست جمهوري(1388) در ايران است. براي نيل به اين هدف ابتدا به بررسي تأثيرگذاري شكافهاي اجتماعي برانتخابات و رفتار انتخاباتي پرداخته مي‌شود، سپس به درك چگونگي تأثيرگذاري شكاف مركز- پيرامون بر انتخابات رياست جمهوري دهم در ايران پرداخته شده است. نتايج به دست آمده نشان مي‌دهند كه اقدامات دولت‌هاي گذشته كه باعث عدم توجه به فرودستان جامعه شده و در مقابل اقدامات دولت احمدي‌نژاد بين سالهاي 1384 تا 1388 باعث شكل‌گيري پايگاه اجتماعي براي آنها در طبقه فرودست جامعه شده و همين پايگاه سبب پيروزي احمدي‌نژاد در انتخابات دهم رياست جمهوري در مقابل رقيبان كه از پايگاه اجتماعي شهري برخوردار بوده‌اند، شده است. همچنين اين نتايج نشان مي‌دهد كه بيشترين آراء احمدي‌نژاد در مناطق فرودست و پيراموني جامعه بوده و هرچه از سمت مركز به سمت پيرامون دور مي‌شويم درصد آراء احمدي‌نژاد بيشتر مي‌شود. اثرگذاري شكاف مركز-پيرامون در انتخابات و رفتار انتخاباتي مردم و پيروزي احمدي‌نژاد نتيجه اقداماتي از قيبل پايگاه اجتماعي پيراموني دولت احمدي‌نژاد، دو قطبي طبقاتي-جغرافيايي در انتخابات و اقدامات دولت مثل سهام عدالت، مسكن مهر و تخصيص بودجه عمراني به استانهاي محروم مي‌باشد.