سياست خارجي ايالات متحده امريكا در قبال نوطالبان افغانستان

تاريخ افغانستان، هميشه همراه با ناامني، اشغال نظامي، اختلافات درون فرقه‌اي و مذهبي، مداخلات خارجي و فقر جامعه بوده كه اين كشور را تبديل به ميداني براي حفظ منافع قدرتهاي خارجي نموده است. رابطه افغانستان باكشورهايي همچون روسيه، چين و ايران همواره در معادلات سياست خارجي دولتهاي امريكايي مورد محاسبه قرار گرفته است. تحولات بعد از حوادث 11 سپتامبر و اشغال نظامي افغانستان در سال 2001 طالبان را از قدرت بركنار كرد تا اينكه در سال 2021 همزمان با خروج نظاميان امريكايي و سقوط شهرهاي افغانستان توسط طالبان، قدرت را بعد از دو دهه در اختيار آنان نهاد. سوال اصلي اين است كه رويكرد سياست خارجي امريكا در قبال ظهور گروه نوطالبان چگونه قابل تبيين است؟ پژوهش حاضر با روش تبييني طبق نظريه نوواقع‌گرايي، بدنبال آزمون اين فرضيه است كه تسلط نوطالبان در راس قدرت افغانستان به معناي خروج كامل امريكا از آن كشور نبوده، بلكه صرفا بدلايل مختلفي همچون نگراني از قدرت فزاينده چين، هزينه هاي سنگين نظامي، حضور قدرتهاي منطقه‌اي مثل روسيه ، چين و ايران، ناكامي در نابودي تروريسم، اختلاف نظر با دولت افغانستان و سازش با طالبان قابل تبيين است