روش هاي يادگيري در سياست گذاري عمومي

يادگيري در سياستگذاري، داراي تاثير و جايگاه بالايي است. هدف اين پژوهه، برشمردن انواع روش هاي يادگيري بر اساس نظريه انتخاب عقلايي محدود است. يادگيري از سياست ها چگونه و به چه روش هايي انجام مي پذيرد؟ فرض اين مقاله اين است كه؛ يادگيري از سياست ها محدود به مكان و زمان خاصي نبوده و روش هاي متنوع و مختلفي را دربر مي گيرد. روش پژوهش از نوع روش كيفي مبتني بر تحقيق كتابخانه اي و فيش برداري از كتب و مقالات خارجي و داخلي بوده و سعي گرديده پس از شرح هر نوع يادگيري براي آن مصداقي در حد توان در نظر گرفته شود. يافته ها از آن حكايت دارد كه يادگيري در سياست گذاري طيف وسيعي از روش ها، از جمله؛ يادگيري اجباري و داوطلبانه تا يادگيري از تاريخ و سياست هاي گذشته را شامل مي شود. در نتيجه، يادگيري مي تواند بر اساس نظريه عقلانيت محدود كه بر ملحوظ داشتن شرايط عدم اطمينان و بي ثباتي هاي محيط سياست گذاري، در افزايش كارايي و اثر بخشي سياست هاي تدوين و اجرا شده مثمر ثمر واقع گردد.