طراحي زنجيره تأمين بر اساس برنامه‌ريزي تصادفي دومرحله‌اي ميانگين- ارزش در معرض خطر شرطي با امكان تجهيز تأمين‌كنندگان در شرايط اختلال

تخصيص مكان در طراحي يك زنجيره تأمين به دليل هزينه‌بري بالا، عدم امكان تغيير و دامنه تأثير آن بر ساير تصميم‌ها و فعاليت‌ها، يك تصميم سطح استراتژيك مي‌باشد و انتخاب تأمين‌كنندگان و سياست‌هاي توليد و حمل‌ونقل در سطح تاكتيكي جاي مي‌گيرد. ادغام سطوح مختلف تصميمات در زنجيره تأمين به كاهش هزينه‌هاي كلي و بهبود عملكرد آن كمك مي‌كند. براي اين منظور در پژوهش حاضر يك مدل تصادفي دومرحله‌اي ميانگين- ارزش در معرض ريسك شرطي براي تخصيص مكان و محاسبه جريان مواد و كالاهاي ساخته‌شده يك زنجيره تأمين چندمحصولي-چندسطحي مورداستفاده قرار مي‌گيرد. در اين مدل، توزيع‌كنندگان و تأمين‌كنندگان با امكان اختلال مواجه هستند و براي جلوگيري از اختلال در تأمين‌كنندگان مي‌توان آن‌ها را با صرف هزينه، مورد تجهيز قرار داد. منابع عدم قطعيت در مدل شامل هزينه‌هاي حمل‌ونقل، تقاضاي مشتريان نهايي و احتمال اختلال در مراكز توزيع و تأمين‌كنندگان مي‌باشد. مدل پژوهش از ارزش در معرض ريسك شرطي به همراه ضريب ريسك گريزي براي كنترل ريسك ناشي از فاصله گرفتن زياد از مقادير مورد انتظار استفاده مي‌كند. مدل طراحي‌شده در نهايت به كمك شبيه‌سازي مونت‌كارلو به يك برنامه‌ريزي خطي تك‌سطح تبديل مي‌گردد. در پايان ضمن يك مثال عددي، به پياده‌سازي مدل و تحليل حساسيت آن اقدام مي‌گردد.