اثر نانو الماس بر رفتار گرمايي و پايداري گرمايي رزين اپوكسي

گرماسخت اپوكسي به دليل خواص گرمايي، الكتريكي و شيميايي خوب، در صنايع چندسازه، ساختمان، الكترونيك، چسب و پوشش ها مورد استفاده قرار گرفته اند. توزيع و پراكنش نانوذرات در ماتريس بسپاري ، مسئله مهم و تاثيرگذار در ويژگي مكانيكي نانوكامپوزيت هاي اپوكسي است. معادلات سينتيك پخت براي ارزيابي و بهينه سازي فرايند توليد استفاده مي شود و مدلسازي سينتيك تخريب به طور گسترده اي به ابزاري اساسي براي مهندسان تبديل شده است كه منجر به كاهش هزينه ها و كيفيت فراورده مي شود. افزودن نانوالماس اصلاح شده با گروه كربوكسيل و گروه آميني به رزين اپوكسي خالص، مكانيسم واكنش پخت را تغيير نمي دهد و همچنين، اصلاح سطح نانوالماس باعث افزايش سرعت واكنش پخت نانوچندسازه اپوكسي مي شود. بررسي پايداري گرمايي نمونه هيبريد نانو چندسازه هاي اپوكسي در حضور نانو الماس و نانوگرافن اكسايد نشان داد كه حضور همزمان نانوالماس و نانوگرافن اكسايد مي تواند باعث افزايش پايداري گرمايي مي شوند. در اين پژوهش، به اثر افزودن نانوالماس و نانوالماس بهبود يافته بر ريخت شناسي، ويژگي مكانيكي و رئولوژيكي،  و مدلسازي سينتيك پخت و سينتيك تخريب  و ويژگي تريبولوژيكي پرداخته شده است.