نقد پسااستعماري رمان «بر جادّه‌هاي آبيِ سرخ»

نقد پسااستعماري ازجمله پژوهش هاي ميان رشته اي است كه براي بررسي و تحليل متون ادبي، به منظور پي بردن به استراتژي هاي استعماريِ نهفته در اين متون، رويكردي كاربردي و بسيار مؤثّر به‌شمار مي آيد. رمان بر جادّه هاي آبيِ سرخ اثر نادر ابراهيمي يكي از آثار برجسته ادبيّات معاصر فارسي است كه در آن، ضمن روايت تاريخ ايران در دوره افشاريه و زنديه به حضور استعمارگران در نواحي جنوب ايران و پيامدهاي آن پرداخته شده است. مسأله اصلي اين پژوهش بررسي مؤلّفه‌هاي پسااستعماري و تحليل بازخوردهاي استعمار در اين رمان است و در اين راستا از روش توصيفي ـ تحليلي استفاده شده است. يافته هاي تحقيق حكايت از آن دارد كه ساختار اصلي رمان را تضاد و تقابل غرب و شرق يا استعمارگر و استعمارشده تشكيل مي دهد و نادر ابراهيمي با نگاهي انتقادي و ديدي متفاوت مهم ترين مؤلّفه هاي ادبيّات پسااستعماري همچون اروپامحوري و مركززدايي از آن، استعمارگر و استعمارشده، خود و ديگري، خشونت نظام استعماري در برابر ضد خشونت بومي، حكومت ديكتاتوري و دست نشانده غرب، استعمارستيزي، گسست ميان تمدّن شرق و غرب و نابرابري حقوق انساني را در اين رمان به تصوير كشيده است.