مطالعۀ روزمرگي، هستي و فضا در تحليل شخصيّت «زري» در رمان سووشون براساس ديدگاه هايدگر

پديدارشناسي با تحقيقات هوسرل آغاز شد؛ از همان زمان سير تكاملي خود را آغاز كرد و توسط فلاسفه ديگر گسترش يافت. اين سير تكاملي با تلاش هايدگر ادامه پيدا كرد و به اوج رسيد. يكي از جايگاه‌هاي برجستۀ مطالعۀ هستي، روزمرگي و فضا در عرصۀ پديدارشناسي، در بررسي شخصيّت رمان‌هاست؛ به‌ويژه در شخصيّت زنان ايراني كه به دليل وظايف همسرداري و خانه‌داري دچار روزمرگي شده، وجود اصيل خود را به فراموشي سپرده‌اند. در اين پژوهش كه به روش تحليلي- توصيفي صورت گرفته، شخصيّت‌ زري به‌عنوان زن خانه‌دار بررسي  شده‌است. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه وجود زري از آغاز تا پايان رمان، سه مرحله را طي مي‌كند. 1- مرحله غفلت و واقعيت انساني تنزّل‌يافته؛ 2- مرحله ترس‌ وآگاهي، پوچي و نااميدي در نتيجه عوامل دروني و بيروني؛ 3- مرحله تحوّل از واقعيت انساني تنزّل‌يافته به واقعيت انساني اصيل. بنابراين وجود زري درنتيجۀ روزمرگي دچار پوچي، اندوه و حديث نفس فراوان با خود است؛ حديث نفسي كه هايدگر از آن با عنوان وجدان ياد مي‌كند، بعد از مرگ يوسف، موجب رهاشدن زري از واقعيت انساني تنزّل‌يافته و درنهايت پي‌بردن به وجود اصيل خود مي‌گردد.