مروري بر حسگر هاي حركتي هيدروژلي

در دهه اخير، به قطعات الكترونيكي انعطاف پذير، به دليل كاربرد گسترده آن ها در صنايع و لوازم پوشيدني هوشمند، توجه زيادي شده است. در اين ميان، حسگرهاي حركتي پوشيدني قابليت پايش حركات بدن و تبديل تغيير شكل ناشي از تنش اعمالي به علامت هاي الكتريكي، سهم عمده اي از اين بازار را به خود اختصاص داده اند. امروزه، پليمرهاي داراي عامل رساناي الكتريكي، به دليل ماهيت انعطاف پذير، وزن سبك و قيمت مناسب، پر اقبال ترين مواد  براي ساخت الكترونيك انعطاف پذير محسوب مي شوند. در ميان پليمرها، خواص الكتريكي ذاتي، زيست سازگاري و چقرمگي تنظيم پذير و كشش پذيري بسيار هيدروژل ها، آن ها را گزينه مناسبي براي حسگرهاي حركتي در تماس با بدن، ساخته است. به منظور تقويت ضريب حساسيت به كرنش در هيدروژل ها براي كاربرد به عنوان حسگر حركتي، افزايش رسانندگي الكتريكي آن ها تا ميزاني معين به كمك يون هاي آزاد و رساناهاي الكتريكي، ضروري به نظر مي رسد. از طرفي، با توجه به زمينه هاي كاربردي حسگرهاي حركتي و استفاده مكرر از آن ها، نياز به هيدروژلي با خواص مكانيكي مطلوب از جمله چقرمگي درخور ملاحظه، خاصيت خودترميم شوندگي پس از آسيب و پايداري ديناميكي زياد احساس مي شود. بنابراين در اين مقاله، پيشرفت هاي اخير براي تهيه هيدروژلي با رسانش الكتريكي زياد، حساسيت به كرنش درخور ملاحظه و خواص مكانيكي مطلوب و مناسب براي طراحي حسگر حركتي، مرور مي شود.