ارزيابي عملكرد شاخص شرايط مالي در پيش‌بيني متغيرهاي كلان اقتصادي ايران؛ رهيافت الگوهاي پارامتر متغير زماني

امروزه در بسياري از كشورهاي جهان، شاخص شرايط مالي به عنوان ابزاري براي پيش بيني متغيرهاي كلان اقتصادي معرفي شده است. به همين منظور در مطالعه حاضر، ابتدا به ساخت شاخص شرايط مالي در الگوهاي مختلف پارامترهاي متغير زماني پرداخته و سپس عملكرد شاخص شرايط مالي در پيش بيني متغيرهاي كلان اقتصادي با استفاده از رويكرد ميانگين مربعات خطاي پيش‌بيني (MSFE) و رويكرد مجموع تجمعي لگاريتم احتمالات پيش بيني مورد تجزيه و تحليل قرار مي گيرد.نتايج حاصله بيانگر آن است كه شاخص شرايط مالي ساخته شده توانايي انطباق با حالت هاي مختلف اقتصاد ايران را دارد و نوسانات آن در طول زمان افزايش مي يابد. براساس نتايج بدست آمده از رويكرد ميانگين مربعات خطاي پيش بيني، الگوي خود توضيح‌برداري عامل افزوده ‌شده با پارامترهاي متغير زماني (TVP-FAVAR) در مقايسه با الگوي خود توضيح برداري عامل افزوده‌شده (FAVAR) و نيز الگوي خودتوضيح برداري پارامتر متغير زماني عامل افزوده‌شده (FA-TVP-VAR) خطاي پيش بيني كمتري را در برخي از متغيرهاي كلان اقتصادي نشان مي دهد و نيز استفاده از الگوهاي تركيبي خودتوضيح برداري عامل افزوده شده با پارامترهاي متغير زماني كه در آن ضرايب و مجموعه متغيرهاي منتخب شاخص شرايط مالي بسته به شرايط اقتصادي تغيير مي كنند، باعث بهبود عملكرد شاخص شرايط مالي در پيش بيني متغيرهاي كلان اقتصادي مي شود. نتايج مجموع تجمعي لگاريتم احتمالات پيش بيني نشان مي دهد كه به كارگيري الگوهاي پارامتر متغير اثر زيادي در كاهش خطاي پيش بيني برخي از متغيرهاي كلان ندارد.