اثر سطوح مختلف آبياري و كود نيتروژن بر عملكرد و اجزاي عملكرد گياه كينوا رقم Giza-1

در سال‌هاي اخير استفاده از گياه كينوا به دليل شرايط مساعد كشت در شرايط سخت آب و هوايي گسترش ‌يافته است و با توجه به اينكه ايران در منطقه خشك و نيمه‌خشك قرار دارد كشت اين گياه حائز اهميت است. در تحقيق حاضر جهت بررسي اثر سطوح مختلف تنش آبي و كود نيتروژن بر عملكرد و اجزاي عملكرد گياه كينوا رقم Giza-1، آزمايشي به‌صورت فاكتوريل و در قالب طرح كاملاً تصادفي و بر پايه كشت گلداني با سه تكرار در سال 1398 در گلخانه تحقيقاتي دانشگاه فردوسي مشهد اجرا شد. در اين پژوهش فاكتور تنش آبي دوره‌اي شامل 4 سطح (بدون تنش (شاهد)، تنش در كل دوره رشد، تنش در دوره گلدهي و تنش در دوره دانه بستن) و فاكتور كود نيتروژن نيز شامل 3 سطح (0، 50 و 100 كيلوگرم در هكتار) بود. لازم به ذكر است كه براي اعمال تنش در دوره‌هاي مختلف رشدي، آبياري به ميزان 50 درصد ظرفيت زراعي خاك در اختيار گياهان قرار گرفت. نتايج مقايسه ميانگين‌ها نشان داد تيمار تنش آبي روي ارتفاع، تعداد شاخه‌هاي فرعي، طول سنبله، عرض سنبله، قطر ساقه، عملكرد دانه (134.8 گرم) و بهره وري آب (0.27 كيلوگرم بر مترمكعب) در سطح يك و روي تعداد سنبله در سطح 5 درصد معني‌دار بوده است. همچنين اثر متقابل تنش آبي و كود نيتروژن روي تعداد سنبله، قطر ساقه، عملكرد دانه در سطح يك درصد و بهره وري آب در سطح 5 درصد معني‌دار شده است. به‌طوركلي، بيشترين ميزان عملكرد دانه در تيمار بدون تنش و شرايط آبياري به ميزان ۴۵۰ ميلي‌متري و استفاده از ۵۰ كيلوگرم در هكتار كود نيتروژن مشاهده شد. بهترين تابع توليد عملكرد- آب مصرفي- نيتروژن كه بر روي گياه كينوا رقم Giza-1 در شرايط اين پژوهش مي‌توان برازش داد، بر اساس شاخص‌هاي آماري مورد استفاده و رتبه‌بندي توابع، تابع خطي (Y=-0.835+0.034 I + 0.012 N) است.