قيمت‌گذاري اقتصادي آب براي محصولات كشاورزي منتخب به روش رمزي در شبكه آبياري ناحيه شمال خوزستان

در حال حاضر تعرفه آب‌بهاي كشاورزي در شبكه‌هاي آبياري بر اساس قانون تثبيت آب‌بهاي زراعي مصوب سال 1369 بر مبناي 1% تا 3% محصول كاشت شده محاسبه مي‌شود. از آنجائيكه روش محاسبه تعرفه آب‌بهاي كشاورزي، غير‌حجمي و براساس دو شاخص عملكرد در سطح و قيمت محصول مي‌باشد، هزينه‌هاي بهره‌برداري و نگهداري از تأسيسات شبكه‌هاي آبياري را پوشش نداده و باعث اتلاف منابع آب گرديده است. لذا قيمت‌گذاري آب مبتني بر اصول و مباني اقتصادي يكي از الزامات بسيار مهم است. هدف از اين پژوهش به‌دست آوردن قيمت بهينه آب كشاورزي در محدوده شبكه‌هاي آبياري ناحيه شمال خوزستان است. براي تعيين اين قيمت، هزينه متوسط و هزينه نهايي توليد هر مترمكعب آب محاسبه گرديد. تابع تقاضاي آب 8 محصول كشاورزي با استفاده از داده‌هاي سري زماني سال‌هاي 1382 تا 1397 به روش حداقل مربعات معمولي OLS، در نرم‌افزار Eviews، برآورد و كشش‌هاي قيمتي تقاضاي آب به‌دست آمد. پس از آن با كمك نرم‌افزار MATLAB، قيمت بهينه رمزي آب براي محصولات فوق محاسبه شد. نتايج نشان داد كه قيمت‌گذاري بهينه اول، صنعت را با كسري مواجه مي‌سازد. طبق قاعده رمزي براي منطقه مورد مطالعه، قيمت بهينه دوم (قيمت رمزي) كارآمدترين قيمتها را با توجه به محدوديت بودجه كه بايد برآورده شود، تعريف ميكند. همچنين براي دستيابي به حداكثر رفاه اجتماعي قيمت‌ آب محصولات ذرت، جو، گندم و گل رز، كه درآمد تضمين شده بهتري دارند، از قيمت تمام شده آب بيشتر و محصولات باميه، نخود و باقلا، سيب‌زميني و گوجه‌فرنگي از قيمت تمام شده آب كمتر پيشنهاد شد.