تلقيح بذر با باكتري هاي محرك رشد بر بهبود صفات كمي و كيفي دو رقم ذرت

اثر ريزجانداران محرك رشد گياه بر رشد كمي و كيفي دو رقم ذرتZea mays L. در يك آزمايش گلخانه اي در دانشكده كشاورزي دانشگاه گيلان مورد بررسي قرار گرفت.  اين تحقيق به صورت طرح فاكتوريل و در قالب طرح كاملا تصادفي با سه تكرار اجرا گرديد.  تيمار رقم سينگل كراس 704 و 647 و تيمارهاي كود فسفره در 11 سطح شامل بدون كود، كود سوپر فسفات تريپل، ازتوباكتر سويه 5، آزوسپريليوم سويه Of، ازتوباكتر سويه 5+آزوسپريليوم سويه Of، سودوموناس سويه 41،  سودوموناس سويه 41+ ازتوباكتر سويه 5+آزوسپريليوم سويه Of، سودوموناس سويه 168، سودوموناس سويه 168+ ازتوباكتر سويه 5+آزوسپريليوم سويه Of، سودوموناس سويه 168+ سودوموناس سويه 41، سودوموناس سويه 168+ سودوموناس سويه 41+ازتوباكتر سويه 5+آزوسپريليوم سويه Of  در نظر گرفته شدند.  تأثير مثبت اين ريزجانداران بر رشد گياه و جذب فسفر مشاهده شد.  به طوري كه تلقيح بذر با مخلوطي از ميكروارگانيسم ها باعث افزايش سطح برگ، وزن خشك گياه، ارتفاع گياه، قطر ساقه و ميزان فسفر گياه گرديد.  در تمامي صفات مورد مطالعه (به جز فسفر در خاك)، تيمار كود شيميائي داراي بالاترين ميزان بود. هر چند صفات مورد بررسي در تيمار مخلوطي از چهار باكتري از تيمار كود شيميائي پائين تر بود ولي اين اختلاف معني دار نبود.  بنابراين مي توان چنين بيان كرد كه اين ريزجانداران به زمان بيشتري براي تثبيت و استقرار در خاك نياز دارند.  يافته هاي آزمايش نشان داد كه بين فسفر گياه و وزن خشك آن يك رابطه خطي وجود دارد.  لذا ريزجانداران محرك رشد گياه مي توانند منجر به افزايش رشد و جذب فسفر در ذرت شوند كه اين امر منجر به افزايش وزن خشك گياه مي گردد.