ارزيابي تاثير پير شدگي بر روي خواص بتن آسفالتي بازيافتي حاوي جوانساز روغن موتور ضايعاتي

در اين تحقيق، با جايگزيني بخش درشت دانه يك بتن آسفالتي با خرده آسفالت ضايعاتي و افزودن درصدهاي مختلف وزني شامل 0، 4، 7 و 10% (بر حسب وزن كل قير مخلوط) از روغن موتور ضايعاتي به آن براي جوانسازي قير پير شده خرده آسفالت، ويژگي هاي مختلف آن شامل خصوصيات حجمي، استقامت مارشال، رواني، مقاومت كششي و مقاومت خزشي بعد از اعمال پير شدگي كوتاه مدت و بلند مدت مورد ارزيابي قرار گرفته و با حالت بدون پير شدگي مورد مقايسه قرار گرفته اند نتايج نشان مي دهند كه استقامت مارشال، مقاومت كششي و مقاومت خزشي مخلوطها با افزودن خرده آسفالت ضايعاتي افزايش و با افزايش روغن ضايعاتي كاهش مي يابد. در مخلوطهاي پير نشده، استقامت مارشال و نسبت مارشال با افزودن روغن تا 7% افزايش و سپس كاهش مي يابند، اما، مقاومت كششي و خزشي با افزايش روغن كاهش مي يابند. همچنين، پير شدگي باعث افزايش استقامت مارشال، نسبت مارشال، مقاومت كششي و مقاومت خزشي و كاهش رواني مي گردد. ميزان تاثير پيرشدگي بر خصوصيات آسفالت بازيافتي با نوع پير شدگي و مقدار روغن تغيير مي كند. تاثير پير شدگي بر افزايش نسبت مارشال تا 7% روغن افزايش و سپس كاهش مي يابد. تاثير پير شدگي بر مقاومت كششي با افزايش روغن كاهش مي يابد، اما، تاثير بر افزايش مقاومت خزشي با افزايش مقدار روغن افزايش مي يابد. تاثير پير شدگي بر افزايش مقاومت كششي بيشتر از آن بر استقامت مارشال مي باشد. تاثير پيرشدگي بلند مدت بر استقامت مارشال و مقاومت كششي مخلوطهاي بازيافتي كمتر از مخلوط كنترل مي باشد و ميزان تاثير با افزايش روغن كاهش مي يابد. همچنين، نتايج بيانگر اين است كه تاثير پيرشدگي بر مقاومت خزشي بيشتر از آن بر مقاومت كششي و خصوصيات مارشال مي باشد.