به‌كارگيري توابع چگالي و طول صف در مدل هاي تخصيص پوياي ميان‌نگر

يكي از روش‌هاي سنتي براي بهبود وضع شبكه‌ها، ساخت راه‌هاي جديد است كه امروزه به‌خصوص در مناطق شهري پرازدحام و شلوغ، به دليل بالا بودن هزينه ساخت آن، ديگر گزينه مطلوبي به نظر نمي‌رسد. روش‌هاي مديريت ترافيك يكي از گزينه‌هاي مؤثر در اين امر به شمار مي‌آيند. مسئله تخصيص ترافيك به‌ويژه تخصيص ترافيك پويا، با فراهم‌آوردن بستري براي بررسي وضعيت شبكه موردمطالعه و همچنين ايجاد الگوي جريان ترافيك، يكي از ابزارها و اجزاي مهم در بحث مديريت ترافيك مي‌باشد. در اين پژوهش با بهره‌گيري از يك روش بارگذاري شبكه پوياي مبتني بر مدل گسترش شبكه LWR، مسئله بارگذاري شبكه پويا به‌عنوان يك سيستم معادلات جبري ديفرانسيلي فرموله مي‌گردد. مدل بارگذاري شبكه پوياي حاصله، قادر به شكل‌گيري، انتشار و اتلاف صف‌هاي فيزيكي است. اين پژوهش براي حل مسائل تعادل كاربر پويا از الگوريتمي بر اساس فرمول نقطه ثابت بهره مي‌برد. سپس بسته نرم‌افزاري به زبان ++c جهت پياده‌سازي هر دو سيستم معادلات جبري ديفرانسيلي و الگوريتم نقطه ثابت با درنظرگرفتن پس‌زدگي صف ايجاد ميشود. برنامه نام‌برده به‌گونه‌اي توسعه يافته است كه مي‌توان از آن براي حل مسائل تعادل كاربر پويا و بارگذاري شبكه پويا در هر شبكه بزرگ‌مقياس به كار گرفته شود. برنامه نوشته شده جهت آزمايش براي شبكه شهري شيكاگو با ۸۶۱۷۹ جفت مبدأ مقصد و ۲۵۰۰۰۰ مسير پياده‌سازي شده و پس از ۶۹ بار تكرار با درنظرگرفتن آستانه 0/001 به همگرايي مي‌رسد. در انتها نتايج اين پژوهش مورد ارزيابي قرار گرفته و صحت نتايج حاصله نشان داده شده است.