بررسي و مطالعه آشكارسازهاي سوسوزن پلاستيكي براي به‌كارگيري در سيستم‌هاي كشف مواد پرتوزا

امروزه با توجه به خطرات ناشي از مواد راديواكتيو، كنترل پرتويي مرزها و مراكز حساس از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. به همين دليل هر ساله آژانس بين‌المللي انرژي اتمي گزارشي از سرقت، گم شدن و يا عدم نظارت و كنترل بر جابه‌جايي مواد راديواكتيو در برخي از كشورها را ارايه مي‌دهد. بنابراين ايجاد و معرفي روش هاي نوين براي مقابله با چنين تهديداتي بسيار ضروري خواهد بود. يكي از مؤثرترين سيستم‌ها جهت كشف مواد و آلودگي‌هاي پرتويي، پايشگرهاي كشف مواد پرتوزا هستند. در اين مطالعه نتايج ارزيابي عملكرد آشكارسازهاي سوسوزن پلاستيكي بزرگ براي استفاده در اين نوع از پايشگرهاي پرتويي ارايه مي‌شود. در ابتدا طراحي‌ها و ساخت مدارات آشكارسازي، الكترونيكي و نگه‌دارنده‌هاي مكانيكي پايشگر صورت گرفت. سپس آزمون‌هاي عملكردي دستگاه با استفاده از چشمه‌هاي آزمايشگاهي Co60 و Cs137 در حال حركت و هم‌چنين آزمون‌هاي تعيين حداقل اكتيويته قابل تشخيص اين پايشگر انجام و نتايج آن گزارش شده است. نتايج حاصل از آزمون ها تعيين حداقل اكتيويته قابل تشخيص پايشگر پرتويي نشان داد كه سيستم آشكارسازي توانايي تشخيص چشمه Co60 با حداقل اكتيويته 1 ميكروكوري حداكثر در فاصله 100 سانتي‌متر و براي چشمه Cs137 با حداقل اكتيويته 2 ميكروكوري در فاصله 75 سانتي‌متر را دارد. با استفاده از نتايج به دست آمده مشخص شد كه سيستم پايشگر ساخته شده توانايي تشخيص چشمه‌هاي با اكتيويته آزمايشگاهي به صورت ثابت و در حال حركت را با دقت خوبي دارا است.