اثربخشي برنامه رابطه درماني تحولي بر ارتقاء تعامل مادر با كودك اختلال طيف اتيسم

هدف پژوهش حاضر اثربخشي برنامه رابطه درماني تحولي بر پايه هنر موسيقي بر ارتقاء تعامل مادران كودكان اختلال طيف اتيسم بود. جامعه آماري پژوهش حاضر مشتمل بر تمامي كودكان اختلال طيف اتيسم در سطح 1 (نيازمند حمايت) در مقطع پيش‌دبستاني است كه به مركز خيريه اتيسم شهر تهران مراجعه نموده‌اند. تعداد 16 كودك پسر داراي اختلال طيف اتيسم به همراه مادرانشان به‌صورت در دسترس انتخاب شد و به‌صورت جايگزيني تصادفي در دو گروه 8 نفره آزمايش و كنترل قرار گرفتند. به‌منظور تشخيص اختلال اتيسم و همچنين اثربخشي برنامه مداخله‌اي از سه پرسشنامه فهرست ارزشيابي درمان اتيسم (ATEC)، مقياس ارزيابي تشخيصي گارز (GARS-2) و پرسشنامه تعامل مادر-كودك (MCRE) استفاده گرديد. نتايج آزمون تحليل واريانس تك­متغيري (اثر بين آزمودني) نشان داد كه بين دو گروه در بيش حمايت گري (F28,1=13/26, p=0/001, η^2=0/32 ) و پذيرش (F28,1=9/38, p= 0/01, η^2=0/25) تفاوت معناداري وجود دارد. درواقع ميانگين گروه مداخله در خرده مقياس‌هاي بيش حمايت گري و پذيرش به ترتيب كمتر و بيشتر است، بدين معني كه گروه مداخله كمتر بيش حمايت گر و بيشتر پذيرنده بوده است. مي‌توان نتيجه گرفت كه مداخله فلورتايم مبتني بر موسيقي‌درماني تعامل بين مادر و كودك را به‌طور معناداري افزايش مي‌دهد.