همبودي ADHD و اختلالات مصرف مواد: مروري بر ملاحظات تشخيصي و درماني

همبودي بين ADHD و اختلالات مصرف مواد (SUDs) حوزه‌اي است كه در سال‌هاي اخير موردتوجه بالين گران، پژوهش گران و بهداشت عمومي قرار گرفته است. هدف از انجام اين پژوهش بررسي اساسي‌ترين مباحث مرتبط با شيوع شناسي، غربال‌گري و مداخلات درماني براي ADHD همبود با اختلالات مصرف مواد است. با استفاده از روش پژوهش مروري داده‌هاي مرتبط با استفاده از كليدواژه‌هاي اختلال بيش فعالي همراه با نقص در توجه، اختلالات مصرف مواد و همبودي در موتورهاي جستجوگر Google Scholar و PubMed و همچنين در پايگاه‌هاي داده­اي NOORMAGS، SID و irandoc مورد جستجو قرار گرفتند. داده‌ها نشان دادند ADHD يك عامل خطر براي ابتلاي به SUDs است و شيوع ADHD در بين نوجوانان و بزرگ‌سالان مبتلا به SUDs به‌ويژه در مراكز بستري معنادار است. سنجش جامع ADHD + SUD توسط يك بالين­گر آموزش‌ديده در حوزه‌هاي اعتياد، تشخيص‌هاي افتراقي ADHD و جمعيت‌هاي خاص، انجام يك مصاحبه تشخيصي استاندارد براي تاريخچه باليني كامل نشانگان ADHD قبل از شروع مصرف مواد و در طول دوره‌هاي پرهيز و همچنين تاريخچه كلي سلامت رواني و جسمي و عملكرد رواني اجتماعي، از دستورالعمل پيشنهادي براي ارزيابي ADHD + SUD هستند. درحالي‌كه درمان دارويي، عمدتاً داروهاي محرك رواني، خط اول و مؤثرترين درمان براي ADHD هستند مداخلات رواني-اجتماعي مختلفي را مي‌توان در تركيب با دارو اجرا كرد ازجمله درمان شناختي رفتاري، آموزش رواني، آموزش فراشناختي، آموزش ذهن آگاهي، مربيگري و اصلاح رفتار و همچنين مصاحبه انگيزشي. درمجموع شواهد نشان مي­دهند درمان ADHD در اوايل دوران كودكي مي‌تواند خطر مصرف مواد بعدي در سنين بالاتر كاهش دهد.