مقايسه پردازش شنيداري و حافظه افراد نابينا و بينا: مرور سيستماتيك

يكي از مهم‌ترين مسائل در افراد نابينا مسئله حافظه و پردازش شنيداري آن‌ها است. هدف از انجام اين مطالعه مروري سيستماتيك بر پژوهش‌هاي صورت گرفته در زمينه وضعيت پردازش شنيداري و انواع حافظه افراد نابينا در مقايسه با افراد بينا بود. روش اين پژوهش مروري سيستماتيك بود كه 26 مقاله در سال‌هاي 1388-1400 و 2004-2022 در زمينه پژوهش هاي مرتبط با حافظه و پردازش شنيداري افراد نابينا در مقايسه با افراد بينا با استفاده از پايگاه اطلاعات Google scholar، Eric، EBSCO، Science Direct، Scopus، PubMed و همچنين پايگاه هاي اطلاعاتي مگيران، مركز اطلاعات علمي جهاد دانشگاهي، پورتال جامع علوم انساني، ايران داك، نورمگز با كليدواژه‌هاي نابينايي، آسيب بينايي، پردازش شنيداري، بينا و نابيناي مادرزاد استفاده شد و براي بررسي هاي سيستماتيك انتخاب شد. يافته ها نشان داد كه از بين 1381 نفر 48 درصد نابينا و 715 بينا مشاركت داشتند. 30 درصد از مطالعات در زمينه حافظه كوتاه‌مدت، 33 درصد در زمينه حافظه شنيداري-كلامي، 15 درصد حافظه كاري، 11 درصد حافظه فضايي، 7 درصد حافظه بويايي و 4 درصد حافظه عددي، به مقايسه بين افراد نابينا و بينا پرداختند. يافته‌ها حاكي از اين بود كه در كل در حافظه كوتاه‌مدت و حافظه شنيداري-كلامي و حافظه كاري عملكرد افراد نابينا بهتر از افراد بينا بود. در زمينه حافظه فضايي نتايج ناهماهنگ بود و حافظه بوياي افراد نابينا و بينا تفاوت معني‌داري باهم نداشتند. در مورد حافظه عددي نيز عملكرد افراد بينا بهتر بود. در كل بهتر است كه پژوهش‌هاي بيشتري با تمركز بر يك نوع حافظه صورت گيرد تا تمامي جوانب آن بيشتر مشخص گردد.