عنوان مقاله :
تأثير آموزش خودمراقبتي مبتني بر الگوي اورم بر سطح رنج و مشقت مراقبان بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس: مطالعه اي نيمه تجربي
پديد آورندگان :
دهقان ، ناديه دانشگاه علوم پزشكي هرمزگان - كميته تحقيقات دانشجويي , ايماني ، الهام دانشگاه علوم پزشكي هرمزگان - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه پرستاري , نگهي ، احمدآقا دانشگاه علوم پزشكي هرمزگان - دانشكده پزشكي - گروه نورولوژي , حسيني تشنيزي ، سعيد دانشگاه علوم پزشكي هرمزگان - دانشكده پرستاري ومامايي - گروه آمار زيستي
كليدواژه :
مولتيپل اسكلروزيس , مراقب , الگوي خود مراقبتي اورم
چكيده فارسي :
زمينه. بيماري مولتيپل اسكلروزيس يك بيماري سيستم عصبي مركزي است و علاوه بر مشكلاتي كه براي بيمار به همراه دارد، عوارض جسمي و رواني زيادي بر مراقبين تحميل مي كند. انجام فعاليت هاي خود مراقبتي ميتواند در افزايش سازگاري مبتلايان و كاهش مشكلات مراقبين مؤثر باشد. مطالعه حاضر با هدف تعيين تأثير آموزش خود مراقبتي مبتني بر الگوي اورم بر سطح رنج و مشقت مراقبان بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس انجام گرديد. روش كار. مطالعه نيمه تجربي حاضر با طرح پيش آزمون-پس آزمون و با گروه كنترل روي 76 نفر از اعضاي اصلي خانواده مراقبت كننده از بيماران دچار مولتيپل اسكلروزيس در شهر بندرعباس صورت گرفت. واحدهاي مورد پژوهش به روش تصادفي به دو گروه كنترل و مداخله تقسيم شدند. گروه مداخله مطابق با برنامه خودمراقبتي اورم در بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس، در طول مدت 6 تا 8 جلسه 40 دقيقه ايي تحت آموزش قرار گرفتند. به منظور بررسي رنج و مشقت مراقبت كنندگان از پرسشنامه 22 سؤالي زريت استفاده شد و پرسشنامه قبل و بعد از مداخله در هر دو گروه تكميل گرديد. نتايج پژوهش با نرمافزار SPSS نسخه 26 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها. نتايج نشان داد در گروه مداخله ميانگين رنج و مشقت قبل از مداخله (13±44/6) و بعد از مداخله (7±33/10) اختلاف معني دار داشتند (P 0/05) كه نشان دهنده تأثير مثبت آموزش در كاهش رنج و مشقت است. نتايج بدست آمده در زمينه ارتباط بين ميانگين رنج و مشقت در افراد مراقبت كننده با متغيرهاي جمعيت شناختي حاكي از آن است كه بين رنج و مشقت افراد مراقبت كننده با ميزان درآمد در گروه مداخله ارتباط معني داري وجود دارد (P 0/05). همچنين افزايش سن در گروه مداخله با افزايش رنج و مشقت مراقبان همراه بود (P 0/05). نتيجه گيري. به كارگيري الگوي خود مراقبتي اورم افراد را قادر ميسازد تا در امر مراقبت و درمان خود نقش فعال تري داشته و بدين طريق موجب بهبود توان خود مراقبتي، كاهش ترس و وابستگي، افزايش انگيزه و اعتماد به نفس و حس استقلال در آنها ميگردد. همچنين نقش مهمي در كاهش رنج و مشقت مراقبين در طول دوره طولاني مراقبت داشته باشد. پيامد هاي عملي. بهبود وضعيت سلامت مبتلايان به مولتيپل اسكلروزيس و كاهش رنج و مشقت و ارتقاي كيفيت زندگي مراقبين اين بيماران.
عنوان نشريه :
مجله پزشكي- دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني تبريز
عنوان نشريه :
مجله پزشكي- دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني تبريز