شناسايي خطاهاي آغازين وقايع آبشاري با استفاده از روش تجزيه و تحليل حالات خطا و اثرات آن

خطوط و ترانسفورماتورهاي انتقال از مهم‌ترين تجهيزات شبكۀ قدرت‌اند كه خروج آن‌ها مي‌تواند منجر به خروج‌هاي پي‌درپي بعدي شود. در اين مقاله تلاش شده است با در نظر گرفتن يك مدل شبيه‌سازي خروج آبشاري، خطوط يا ترانسفورماتورهايي كه بهره‌برداران با عملياتي مانند قطع بار و يا كاهش توليد نتوانند از اضافه‌بار شدن آن‌ها جلوگيري كنند، شناسايي شوند. همچنين از روش ارزيابي ريسك تجزيه و تحليل حالات خطا و اثرات آن براي شناسايي خطوط و ترانسفورماتورهاي بحراني شبكه كه به‌عنوان حادثۀ آغازگر خروج‌هاي آبشاري شناخته مي‌شود، استفاده مي‌شود. اين روش با ارزيابي سه معيارِ شدت اثر خطر، احتمال وقوع خطر و احتمال كشف خطر، عدد اولويت ريسك تركيبات پيشامدهاي ممكن N-K (1 K≤3) در شبكه را كه منجر به اضافه‌بار شدن خطوط يا ترانسفورماتورهاي انتقال مي‌شود، محاسبه و طبقه‌بندي مي‌‌كند. اطلاعات اوليۀ اين روش بر مبناي محاسبۀ سه شاخص بارگذاري وزن‌دهي‌شدۀ خطوط، ترانسفورماتورها و همچنين پروفايل ولتاژ شينه‌ها به دست مي‌آيد. روش پيشنهادي در شبكۀ استاندارد 39 شينه IEEE پياده‌سازي و نتايج آن در مقايسه با ساير روش‌ها، صحت، كارايي و دقت آن را نشان مي‌دهد.