واكاوي موقعيت مسئله خط‌مشي دامداري جمهوري اسلامي ايران

هدف: ارائه پاسخ‌هاي صحيح به مسائل نادرست، خطايي راهبردي و نوعي شكست در هر نظام خط‌مشي‌گذاري است. تشخيص درستِ موقعيت‌هاي مسئله‌دار تا حد زيادي سرآغاز ساير فعاليت‌هاي تحليل خط‌مشي‌هاي عمومي است. يكي از خط‌مشي‌هاي مهم كشورها، خط‌مشي در قبال محصولات اساسي غذايي است و فراورده‌هاي غذايي دامي، از محصولات اساسي مهم كشور ماست. هدف از مقاله حاضر، واكاوي موقعيت مسئله خط‌مشي دامداري در ايران، از ديد مالك مسئله (وزارت جهاد كشاورزي) و فرموله‌بندي آن است. روش: داده‌هاي پژوهش از طريق مصاحبه و مرور اسناد گردآوري و با استفاده از مدل تشخيص موقعيت مسئله تيسن و روش تحليل مضمون تحليل شدند. يافته‌ها: پس از استخراج ترتيبات نهادي حاكم بر موقعيت مسئله، ابتدا به تداعي اوليه مالك مسئله از موقعيت مسئله اشاره و سپس با استفاده از نمودارهاي وسيله ـ نتيجه، درخت اهداف و تحليل علّي، سيستم جامع موقعيت مسئله بازسازمان‏دهي شد. نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش بيانگر نوعي نگاه متمركزشده بر تنظيم بازار در دستگاه متولي خط‌مشي دامداري كشور است، در حالي كه تنظيم بازار تنها بخشي از تأمين امنيت غذايي پايدار، به‌عنوان سيستم اصلي موقعيت مسئله خط‌مشي دامداري است كه ابعادي فراتر و مهم‌تر، از جمله تقويت توليد در زنجيرۀ تأمين داخلي دارد. ضرورت دارد با تغيير اين نگاه، كاربست خط‌مشي‌ها و كنترل عوامل بيروني مرتبط، زمينه دستيابي به امنيت غذايي و اهداف بالاتر، مانند سلامت و رفاه عمومي، استقلال، امنيت و پيشرفت كشور فراهم شود. نوآوري پژوهش حاضر، كاربست يكي از مدل‌هاي تحليل خط‌مشي در يك خط‌مشي مهم و واقعي كشور و نشان دادن كارآمدي آن است.