بدشكلي هاي خمشي و زاويه ‏اي در گوساله ‏ها

با توجه به تاثير بسيار زياد وضعيت آناتومي اندام حركتي بر عملكرد توليدي، رفاه حيوان و همچنين پيامدهاي اقتصادي ناشي از آن، مطالعه انواع بدشكلي هاي اندام حركتي در نوزادان و ارائه روش‏هاي اصلاحي حائز اهميت زيادي است. بدشكلي‏هاي مادرزادي سيستم حركتي بيشتر در گوساله‏ها، بره‏ها و كره‏ها مشاهده مي‏شود و تاندون‏هاي خم‏كننده و بازكننده مفاصل فتلاك و پسترن را درگير مي‏كند. در گوساله‏ها، بدشكلي خمشي در كارپ و ناهنجاري‌هاي خمشي در فتلاك، در اندام‌هاي جلويي شايع‌ترين نوع بدشكلي مادرزادي است. درمان غير جراحي در مواردي كه اندام حركتي با نيروي دست قابل بازكردن بوده و قسمت شكمي انگشتان در تماس با زمين باشد، انجام مي گيرد. درمان جراحي عمدتاً در موارد شديد و در گوساله‏هايي كه بكارگيري آتل يا گچ در آن‏ها كارساز نبوده و يا اصلاح بدشكلي ناكافي بوده، بكار مي رود. پيش آگهي در گوساله هاي مبتلا به بدشكلي خمشي خوب است. بدشكلي ‏هاي زاويه‏اي اندام، به انحراف اندام به سمت خارج يا داخل اشاره دارد. جهت بررسي محل آناتوميكي بدشكلي و ميزان آن، نياز به حالت گماري پشتي-كف دستي (كف پايي) است. هنگامي‏كه بدشكلي زاويه ‏اي با اختلالات صفحه رشد استخوان مرتبط است، حذف ضريع استخوان و يا تاخير در رشد صفحه رشد به روش تثبيت صفحه رشد در اصلاح بدشكلي كمك مي ‏كند. علاوه بر اين، استئوتومي به دو روش closing wedge و step-wise براي اصلاح ناهنجاري زاويه اي است. پيش آگهي بدشكلي زاويه اي مرتبط با عدم تعادل صفحه رشد، مطلوب است. درحالي‏كه پيش آگهي بدشكلي زاويه اي ثانويه كه به دنبال جراحات ارتوپدي در اندام مخالف ايجاد مي شود، بسيار ضعيف است.