تأثير اقدام‌پژوهي مشاركتي بر يادگيري خودتنظيمي مدرسان ايراني آزفا

اقدام‌پژوهي مشاركتي، به دنبال بهبود عملكرد، ارزيابي انتقادي و تأمل عميق در عملكرد معلمان است. اين تغيير و تحول، از طريق گفتگو و همكاري بين محققان و مدرسان افزايش مي‌يابد و به طور كلي، به دنبال ايجاد ارتباط بين عملكرد كلاسي در سطح خرد و عملكرد اجتماعي در سطح كلان است (Locke et al., 2013, p.112). پژوهش حاضر، به دنبال مطالعه و بررسي اثربخشي اقدام‌پژوهي مشاركتي، بر يادگيري خودتنظيمي مدرسان ايراني آزفا (آموزش زبان فارسي به غيرفارسي‌زبانان) است تا تأثير برگزاري دورۀ اقدام‌پژوهي مشاركتي بر شاخص‌هاي ارزيابي يادگيري خودتنظيمي مدرسان ايراني آزفا مشخص شود. جامعۀ آماري پژوهش؛ شامل 20 مدرس ايراني آزفا (95% مدرس زن و 5% مدرس مرد) از مراكز آزفاي سراسر كشور است. به منظور جمع‌آوري داده‌ها، از پرسشنامۀ Yeşim et al (2009) كه شامل 40 گويه در ارتباط با 9 شاخص ارزيابي يادگيري خودتنظيمي و طرح اقدام‌پژوهي، استفاده شد. داده‌ها، با استفاده از نرم‌افزار SPSS، نسخۀ 26، مورد تجزيه و تحليل قرارگرفت. نتايج پژوهش نشان داد؛ تفاوت معناداري بين اقدام‌‌پژوهي مشاركتي و يادگيري خودتنظيمي مدرسان ايراني آزفا وجود دارد و اجراي دورۀ اقدام‌پژوهي مشاركتي، بر همۀ شاخص‌هاي ارزيابي يادگيري خودتنظيمي مدرسان ايراني آزفا، بجز شاخص ارزيابي كنترل عاطفي مؤثر بوده است.