تأثير تغذيه بر تربيت معرفت انساني: تحليل ديني−فلسفي

هدف اين پژوهش تبيين تأثير تغذيه به‌عنوان يكي از عوامل غير معرفتي بر معرفت انساني است كه بر مبناي تحليل ديني−فلسفي صورت مي‌گيرد و از روش تحليلي توصيفي استفاده مي‌كند. يافته‎هاي اين پژوهش نشان مي‎دهد كه ارتباط متقابل نفس و بدن و اتحاد آن دو از يك سو و تأثير خوردني‌ها و آشاميدني‌ها بر بدن از سوي ديگر، زمينه تأثير و تأثر بين نفس و بـدن را فراهم مي‌آورد. بنابراين هرگاه زمينه تغذيۀ حرام يا حلالي از‎ ناحيه‎ بدن به‎‌وجود‎ آيد‎،ماهيت غذا، نفس انسان را مطابق ماهيت غذا در جهت خاصي سوق مي‌‌دهد. در نتيجه، تغذيه ناپاك و حرام سبب از دست دادن استعداد كافي براي كسب معرفت صحيح مي‌گردد. همچنين غذا‎ به‌عنوان شيئي مادي در تغيير وضعيت بدن و به تبع آن در موقعيت مغز و اعصاب، به‌عنوان ابزار ادراكي بدن نقش مهمي ايفا مي‌كند كه تغيير وضعيت اين ابزار ادراكي‎ در شكل‌گيري معرفت انساني‎ نقش‎ مؤثري دارد.