ارائه يك روش آزمايشگاهي كنترل توليد ماسه با ايجاد مقاومت فشاري و حداقل كاهش نفوذپذيري سنگ مخزن

توليد ماسه در مخازن ماسه سنگي به‌دليل آسيب‌ها و مشكلات اقتصادي كه به‌همراه دارد، موضوعي اساسي در برخي ميدان‌هاي نفت و گاز به شمار مي‌رود. توليد ماسه منجر به‌وقوع مشكلات پرشماري از جمله فرسايش تجهيزات زيرزميني و روزميني، آسيب‌هاي زيست‌محيطي، كاهش و وقفه در توليد و گاهي از دست دادن چاه مي‌شود. بنابراين كنترل توليد ماسه از چاه‌هاي داراي توليد ماسه بسيار مهم است. تا كنون روش‌هاي مختلفي از جمله مكانيكي و شيميايي براي كنترل توليد ماسه ارائه و انجام شده‌اند كه در روش‌هاي شيميايي از طريق تزريق سيال پليمري همچون انواع رزين، ژل پليمرها و ... سازند ماسه‌اي تحكيم مي‌يابد. در پيشينه تحقيق‌، اقدام‌ و آزمايش‌هاي انجام شده در استفاده از انواع رزين‌هاي مختلف جهت تحكيم  مخازن ماسه سنگي، نتيجه‌هاي حاصل شده نشان‌دهنده موفقيت‌آميز بودن تزريق رزين بوده است. در بيشتر موارد رزين‌هاي پايه حلال مورد استفاده قرار گرفته‌اند، كه به‌دليل برطرف كردن نگراني‌هاي زيست‌محيطي، ايمني و هزينه‌هاي اقتصادي ناشي از بهره‌گيري از اين نوع رزين‌ها امروزه رزين‌هاي پايه‌ آبي بيشتر مورد توجه قرار گرفته‌اند. هدف اصلي اين مطالعه ارائه نوعي رزين پايه آبي كه علاوه‌بر ايجاد مقاومت فشاري و كاهش اندك تراوايي، در مقايسه با رزين‌هاي پايه حلال سازگار با محيط زيست بوده و از نظر بهداشت و ايمني موثر و كارآمد است. روش انجام آزمايش‌ها به اين صورت است كه با تركيب نمودن مقدار درصدهاي مختلف و معيني از رزين، سخت‌كننده مناسب آن و نمونه ماسه توليدي، نمونه‌هاي مختلف مغزه ساخته شد. مغزه‌هاي ساخته شده جهت اندازه‌گيري تراوايي و مقاومت فشاري آزمايش شدند. آزمايش‌هاي انجام گرفته نشان دادند كه سيال مورد استفاده توانايي مقاوم‌ سازي ماسه را داشته و مقادير مقاومت فشاري و تراوايي باقي‌مانده با تغيير مقدار تركيب درصد رزين و سخت‌كننده آن نيز تغيير مي‌كنند