بررسي اثرات مقياس pH و امواج فراصوت برپايداري نانوذرات مس اكسيد درفرآيند جوشش استخري

در اين پژوهش آزمايشگاهي به بررسي افزايش ضريب انتقال حرارت در جوشش استخري نانوسيال با ذرات مس اكسيد (CuO) با استفاده ازروش‌هاي تغيير pH و امواج فراصوت پرداخته شده است. نانوذرات موجب افزايش ضريب انتقال حرارت سيال پايه در فرآيند جوشش شده‌ اما اين مواد به‌علت عدم پايداري با افزايش دما و زمان، موجب رسوب بر سطح گرم‌كن و در نهايت موجب كاهش ضريب انتقال حرارت مي‌شوند. در نتيجه لازم است كه غلظت بهينه نانوذرات در سيال به‌دست آيد تا كمترين مقدار رسوبات تشكيل شود. بنابراين استفاده از روش‌هايي كه منجر به كاهش رسوب نانوذرات برروي سطح شوند، مانند افزايش پايداري نانوذرات و استفاده از غلظت بهينه، مي‌تواند ضريب انتقال حرارت را افزايش دهد. در اين كار از دو روش پايداري نانوذرات در محلول يعني تغيير pH (9.5، 10 و 10.5) و تابش امواج فراصوت (با توان‌هاي 25، 50 و 75% از توان دستگاه فراصوت (kW 1.2)) استفاده شده است. نتايج كار به‌خوبي نشان داد كه در غلظت wt.% 0.125 از محلول نانوسيال، بيشترين مقدار ضريب انتقال حرارت با تابش امواج فراصوت ( 50% توان) برابر 37.48% و در تغيير اسيديته محلول (10=pH) برابر با 22.68% حاصل شد.