تحليل تكتونيكي يكي از ميادين نفتي جنوب‌غرب ايران، با استفاده از نمودار تصويري FMI

بيش‌تر ذخاير هيدروكربني دنيا در مخازن شكافدار طبيعي ذخيره مي‏شوند و چنين سيستم‌هايي مي‌توانند تاثير قابل ‌توجهي بر عملكرد مخزن داشته باشند. بنابراين مطالعات ژئومكانيكي، درك و بررسي الگوهاي شكستگي‏ها به منظور بهينه‌سازي توليد هيدروكربن اهميت بالايي براي زمين‌شناسان و مهندسين نفت دارد. مطالعات ژئومكانيكي به طور معمول شامل اندازه و جهت‌گيري سه محور اصلي تنش شامل تنش عموديSv ، تنش افقي بيشينه (SHmax) و كمينه (Shmin) است. مطالعات مربوط به چاه‌نگاري و مسائل ژئومكانيكي، از اهداف روش‌هاي تصويربرداري الكتريكي ديواره چاه هستند. دستگاه‌هاي الكتريكي، صوتي يا تصويري كه تصاوير با وضوح بالا را ثبت مي‏كنند، درون چاه رانده شده و اطلاعات مهمي در مورد مرزهاي لايه‏بندي‏، عناصر ساختاري مانند گسل‌ها، چين‌ها، ناپيوستگي‌ها، شكستگي‏ها و حتي تخلخل‌هاي ثانويه را فراهم مي‏كنند. بر اين اساس در اين مطالعه در يكي از ميادين نفتي جنوب‌غرب ايران با استفاده از تصاوير ريزمقاومت سازندي (FMI) در مورد شكستگي‏هاي طبيعي و القايي مرتبط با چين‌خوردگي و گسلش منطقه‌اي، نوع شكستگي، جهت‌گيري، تراكم، بازشدگي، مقدار شيب و روابط آنها با زمين ساخت منطقه مورد بررسي قرار گرفته است. با وجود پيچيدگي‌هاي زمين‌شناسي ميدان مورد مطالعه، جهت‌گيري‌ شكستگي‏هاي زيرسطحي رابطه روشني را با محور چين‌خوردگي محلي نشان داده و در برخي موارد به نظر مي‌رسد كه بيشتر به جهت تنش حداكثر افقي در محل كنوني يا گسلش امتداد لغز محلي نيز مرتبط باشند. جهت تنش بيشينه و كمينه افقي بر اساس تحليلهاي انجام گرفته در دو چاه به ترتيب N30E - N60W و N50E- N40W به‌دست آمدند. براساس شكستگيهاي باز مشاهده شده در چاهها، سه مرحله شكست پيشنهاد شده‌ است: شكستگي پيش از چين‌خوردگي، شكستگي هم‌زمان با چين‌خوردگي (چين‌خوردگي اوليه) و شكستگي پس از چين‌خوردگي.