بررسي و تحليل كاركرد موسيقي در تصوير‌هاي شعري حافظ رجب برسي حلّي (نمونه‌هاي مورد مطالعه: مدايح و مراثي اهل بيت عليهم السلام)

موسيقي يكي از مهم ترين عناصر سازنده شعر است كه سبب رستاخيز كلمات و تشخص واژه ها مي‌شود. حافظ رجب برسي حلّي (744- 813ه.ق)، يكي از شاعران عصر مملوكي است كه در مدح و رثاي اهل بيت (ع) اشعاري بليغ و نغز سروده و موسيقي در كلام او، جلو ه اي خاص دارد. ضرورت اين پژوهش تبيين كاركرد معنايي انواع موسيقي در شعر و تبيين جايگاه ادبي برسي حلي به عنوان يك شاعر شيعي است كه شعرش علاوه بر مضمون والا از زيبايي هاي لفظي و ساختاري در خدمت معنا برخوردار است. بنابراين هدف از پژوهش حاضر تحليل كاركرد معنايي و زيباشناختي موسيقي در تصويرسازي هاي حلي است. در اين مقاله كه با روش توصيفي- تحليلي انجام شد، يافته ها نشان داد كه برسي با آگاهي از تأثير موسيقي بر روان خوانندگان و آگاهي از جنبه هاي زيباشناختي موسيقي، در بهره گيري از موسيقي بيروني و دروني موفق عمل كرده است؛ در حوزه موسيقي بيروني به خوبي توانسته ميان مضامين شعري خود و وزن و بحر انتخابي، هماهنگي برقرار كند كه اين هماهنگي، باعث ايجاد پيوندي مستحكم ميان شعر او و موسيقي آن شده است؛ برسي براي ايجاد تأثيرات مختلف در خوانندگان و آفرينش فضاهاي گوناگون به زيبايي و درستي از قافيه كه هر كدام آهنگ مخصوص به خود را دارد بهره برده است؛ در حيطه‌ي موسيقي دروني نيز شاعر به شيوه‌ي هنري هم از موسيقي اصوات مانند تكرار و جناس و هم از موسيقي معنوي مانند مراعات‌النظير، تلميح و ديگر آرايه هاي بديعي موسيقي آفرين استفاده كرده كه باعث توافق، انسجام و هارموني كلام شاعر شده و جلو هاي موسيقايي خاصي در شعرش به نمايش گذاشته كه گوش‌نوازي و سحرانگيزي نغمه ها و آواها، به لذّت روحي مخاطب و در نتيجه انتقال هر چه‌بهتر معنا به ذهن او كمك شاياني مي كند.