واكاوي مؤلفه‌هاي سوررئاليسم در رمان أبواب المدينة اثر الياس خوري

سوررئاليسم در اوايل قرن بيستم ميلادي و با هدف تغيير نگرش انسان به جهان صنعتي و به نوعي مبارزه با آن شكل گرفت. هدف سوررئاليست‌ها تغيير دنيا بر محور عقايد خود و به نوعي بازگشت به طبيعت اصلي انسان بود؛ هرچند اين مكتب ادبي بيشتر با شعر سروكار داشت، ولي به‌تدريج وارد عالم ادبي رمانهاي مدرن نيز شد و نظراتي را در زمينه‌ي نوع ادبي رمان و نزديكي زبان آن به زبان شعري مطرح نمود. الياس خوري، نويسنده‌ي معاصر لبناني، در رمان أبواب المدينة، با استفاده از مؤلفه‌هاي سوررئاليستي، سعي دارد تا تلاش بي‌نتيجه‌ي قهرمان داستان براي رسيدن به شهري مجهول را روايت كند و در نهايت نيز با نابودي شهر، تلاش انسان معاصر در رسيدن به خواسته‌هايش را زير سؤال مي‌برد. پژوهش حاضر بر آن است تا به شيوه‌ي توصيفي تحليلي به بررسي شاخصه‌هاي سوررئاليستي اين رمان پرداخته و بيان نمايد كه مؤلفه‌هاي سوررئاليسم در اين رمان كدامند و چه كاربردي در طرح مسائل رمان داشته‌اند؟ بنا نهاده شدن اين رمان بر بستري سورئاليستي در كنار عدم نگارش پژوهشي مستقل در مورد اين اثر ادبي ازيك‌طرف و لزوم آشنايي با آثار پست‌مدرن در ادب عربي از طرف ديگر، نشان‌دهنده‌ي ضرورت و اهميت پژوهش حاضر است. نتايج به‌دست‌آمده نشان‌ مي‌دهد كه رمان أبواب المدينة بر بستري سوررئاليستي بنيان نهاده شده و مؤلفه‌هايي مانند تصاوير سوررئال، عشق، خيال و رؤيا، نگارش خودكار و پيچيدگي و ابهام از مهم‌ترين شاخصه‌هايي است كه در رساندن معاني سوررئاليستي به خواننده در اين رمان به كار گرفته شده‌اند.