طراحي مدل راهبردي تصميم گيري سرمايه گذاران مخاطره پذيردر انتخاب كسب وكارهاي نوپا در ايران با تاكيد بر دوران تحريم

مو ضوع بهره گيري و پرورش منتورهاي كارآفريني نگرشي تازه براي توسعه پايدار زيست بوم كارآفريني است كه ضرورت پرداختن به آن براي حفظ و احياء مهمترين ركن فضاي كسب و كار يعني سرمايه انساني، امري در خور توجه است. پژوهش حاضر با هدف شناسايي اكوسيستم پرورش منتورهاي كارآفريني شكل گرفته و در اين رابطه، ضمن تشريح مفهوم، به تبيين عوامل زيست بوم و محيطي شكل گيري آن پرداخته است. اين تحقيق از منظر نتيجه، كاربردي و از منظر نوع در زمره تحقيقات كيفي گروه كانوني، قرار مي گيرد. براي گردآوري اطلاعات موردنيازاز مصاحبه هاي نيمه ساختار يافته و براي تاييد كيفيت داده ها در هنگام اجراي تكنيك دلفي فازي ازپرسشنامه استفاده شده ا ست. قلمروي زماني اين پژوهش، سال هاي 1397 و 1398بوده است. خبرگان منتوري كارآفريني فعال در شتاب دهنده هاي استان تهران، مشاركت كنندگان تحقيق را تشكيل دادند. نمونه گيري هدفمند بوده و با استفاده از روش گلوله برفي 11 نفر انتخاب شدند. يافته ها نشان مي دهد مقولات آموزش وپرورش منتوري،عوامل سازماني و دولتي در بعد عوامل رسمي و جامعه وفرهنگ منتورپرور و خانواده منتوري در بعد عوامل غيررسمي به همراه 12 مفهوم، الگوي اكوسيستم پرورش منتوركارآفريني را تشكيل مي دهند.