طراحي مدل تخصيص با استفاده از رويكرد پويايي‌شناسي سيستم‌ها (مطالعه موردي: كارخانه لبنيات)

هدف: با توجه به تقاضاي رو به افزايش محصولات لبني و نوسانات قيمت در بازار، كارخانه‌ها به دنبال تخصيص درست منابع جهت توليد هر يك از محصولات لبني مي‌باشند. لذا در اين مقاله با استفاده از رويكرد پويايي‌شناسي سيستم‌ها به تحليل پويايي‌هاي توليد و تخصيص منابع در يك كارخانه لبنيات پرداخته‌شده است. روش‌شناسي پژوهش: در اين مقاله با استفاده از رويكرد پويايي‌شناسي سيستم‌ها به تحليل پويايي‌هاي توليد و تخصيص منابع در يك كارخانه لبنيات پرداخته‌شده است. يافته‌ها: نتايج تحقيق نشان داد كه در ميان متغيرهاي مؤثر بر توليد و تخصيص در كارخانه فراوري لبنيات، متغير قيمت يكي از مؤثرترين عوامل و يك متغير سياستي مهم تلقي مي‌شود. از طرفي دو روش‌ تخصيص قيمتي و ثابت هم براي منابع ورودي (شير خام) و هم‌ظرفيت توليد شناسايي شد. نتايج مدل‌سازي نشان داد كه روش‌هاي مبتني بر قيمت كارايي بيشتري نسبت به ساير روش‌ها دارند. در روش‌هاي تخصيص ثابت – ظرفيت تخصيصي و تخصيص قيمتي – ظرفيت تخصيصي ميزان توليد بيشتر از روش‌هاي تخصيص ثابت - ظرفيت قيمتي و تخصيص قيمتي - ظرفيت قيمتي است ولي درآمد محصولات و درآمد كل كارخانه در آن‌ها كمتر است كه اين به دليل كاهش قيمت مي‌باشد. همچنين به دليل مزاياي شير خشك، كارخانه به سمت توليد بيشتر آن نسبت به پنير سوق پيدا مي‌كند. اصالت/ارزش افزوده علمي: اين پژوهش با استفاده از روش پويايي‌شناسي سيستم‌ها به طراحي مدل تخصيص و تبيين اثرات سياست‌هاي مختلف در صنعت لبنيات پرداخته است.