طراحي مدل كيفي خرد‌بنيان‌هاي توانمندي‌هاي پويا در شركت‌هاي ارائه دهنده رايانش ابري ايران

هدف: پژوهش فعلي به دنبال ارائه مدل كيفي خرد بنيان ‌هاي توانمندي‌ هاي پويا در شركت‌ هاي ارائه‌دهنده رايانش ابري در ايران است. بدين منظور بر اساس مدل مرجع تيس (2007)، خرد بنيان هاي سه حوزه رصد، تصاحب و بازآرايي استخراج شده است. روش‌شناسي پژوهش: روش پژوهش مطالعه فعلي، مطالعه چندموردي (Extended Case Stud) است. با توجه به نو بودن موضوع پژوهش و عدم وجود يك مدل مرجع، از طريق بررسي تجربيات بهينه و مصاحبه‌ هاي عميق با مديران اصلي سازمان ها، مؤلفه ‌هاي پژوهش گردآوري شد. به همين منظور از طريق تدوين پروتكل مصاحبه و گفتگو با 14 نفر از مديران ارشد شركت‌ هاي فعال در حوزه رايانش ابري ايران، اشباع نظري ايجاد شد. سپس از طريق تحليل محتواي كيفي، مؤلفه ‌ها استخراج شد. يافته‎‌ها: در خرد بنيان ‌هاي حوزه رصد بيش از همه، سه سازه شهود مديران ارشد، روند رفتار مصرف كننده در كشورهاي مشابه با رفتار مصرف‌ كننده حوزه ICT ايران و بررسي فرصت‌ هاي صادراتي، متفاوت از نتايج پژوهش‌ هاي پيشين است. در حوزه تصاحب نيز سه سازه انتقال دانش فناوري، Best Practice و الزامات قانوني ايزو و كيفيت جزو مقوله‌ هايي است كه كمتر در پژوهش‌ هاي پيشين به آن‌ ها اشاره شده است و در نهايت در حوزه بازآرايي نيز مقوله ‌هاي مديريت استراتژيك اقتضايي، هم‌ ذهني استراتژيك سازماني، مديريت تجربه مشتريان و پايمردي استراتژيك كمتر مورد بررسي قرار گرفته است. به شكل كلي نقش كليدي مديران ارشد در راهبري موضوعات و ايجاد هم ذهني و همراهي مناسب با پرسنل و مشتريان به‌عنوان درون نمايه اصلي مورد توجه مديران براي پيشبرد توانمندي پويا در سازمان‌ها بوده است. اصالت/ارزش افزوده علمي: با توجه به ماهيت فناوري، اقتصادي، سياسي و اجتماعي حاكم بر فعاليت اين شركت‌ ها نياز است از طريق شناسايي خرد بنيان ‌هاي توانمندي ‌هاي پويا، نقشه راه مشخصي را براي فعالان اين حوزه ارائه كرد.