سنجش ادراك منابع انساني مدارس ابتدايي شهر اصفهان از ابعاد فرهنگ سازمان يادگيرنده

تحقق سازمان يادگيرنده، بدون وجود فرهنگ يادگيري امكان پذير نيست با توجه به فقدان الگوي مناسب جهت فرهنگ در مدارس فعلي مدرسه يادگيرنده مي تواند به طور قابل توجهي موجب توسعه و بهبود فعاليت هاي آموزشي در اعضاي خود شود. از اين رو پژوهش حاضر با هدف سنجش ادراك منابع انساني مدارس ابتدايي شهر اصفهان از ابعاد فرهنگ سازمان يادگيرنده انجام شده است روش تحقيق از نوع توصيفي- پيمايشي بوده و تعداد ۵۳۴۶ نفر به عنوان جامعه آماري شامل كليه مديران معلمان و معاونان زن و مرد شاغل در مدارس ابتدايي دولتي (دخترانه و پسرانه) شهر اصفهان است. با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي چند مرحلهاي دو خوشه (ناحيه سه و پنج) ادارۀ آموزش و پرورش شهر اصفهان و سپس ۴۸ مدرسه ابتدايي به صورت تصادفي انتخاب و ارزيابي شدند در اين پژوهش با استفاده از پرسشنامه ابعاد فرهنگ سازمان يادگيرنده و اتكينز و مارسيك (۱۹۹۷) تعداد ۴۰۵ نمونه جمع آوري و تحليل شد. روايي و پايايي پرسشنامه پژوهش با استفاده از روايي همگرا روايي واگرا، آلفاي كرونباخ و پايايي تركيبي تأييد شده است. در واقع هفت بعد مدل مفهومي در اين تحقيق، با استفاده از ۲۱ شاخص (گويه) و در مقياس پنج درجه اي ليكرت مورد سنجش قرار گرفت. يافته هاي پژوهش نشان داد كه وضعيت مدارس ابتدايي نواحي منتخب شهر اصفهان نسبت به همۀ ابعاد فرهنگ سازمان يادگيرنده (به جز بعد توانمندسازي) حد متوسط رو به بالا است. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه برازش مدل مفهومي با استفاده از انواع شاخص هاي مقتصد، مطلق و مقايسه اي، تأييد شده و حد نصاب لازم حاصل شده است.