تأثير مرشديت و جذابيت سازماني بر بهره وري نيروي انساني: نقش ميانجي شادي كاركنان و تعديل گري تعادل كار و زندگي

امروزه موفقيت پايدار هر سازماني در گرو نيروي انساني و بهره وري آن مي باشد. هدف اين پژوهش، بررسي تأثير مرشديت و جذابيت سازماني بر بهره وري نيروي انساني با نقش ميانجي شادي كاركنان و تعديل گري تعادل كار و زندگي در مركز بهداشت تبريز مي باشد. اين مطالعه به لحاظ هدف كاربردي و از نظر روش، توصيفي- همبستگي مبتني بر مدل سازي معادلات ساختاري است. جامعه آماري پژوهش كاركنان مركز بهداشت تبريز، به تعداد ۱۲۰۰ نفر ميباشد حجم نمونه با استفاده از رابطه كوكران ۲۹۱ نفر برآورد و به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب شد. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه هاي استاندارد با روايي و پايايي مناسب مي باشد و جهت تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار اسمارت پي آل اس استفاده شد. مطابق نتايج پژوهش مرشديت و جذابيت سازماني هم به صورت مستقيم و هم به صورت غير مستقيم و با ميانجي شادي كاركنان بر بهره وري نيروي انساني تأثير دارد همچنين تعادل كار و زندگي تأثير جذابيت سازماني بر بهره وري نيروي انساني را تعديل مي كند. و نقش تعديل گري تعادل كار و زندگي در تأثير مرشديت سازماني بر بهره وري نيروي انساني تأييد نشد با توجه به نتايج پژوهش با ايجاد برنامه هاي مؤثر مرشديت و جذابيت سازماني و تعادل كار و زندگي مي توان گامي مؤثر در جهت افزايش بهره وري نيروي انساني برداشت.