بررسي اثر آللوپاتيكي برخي گياهان دارويي بر جوانه‌زني و رشد انگل سس (Cuscutsa campestris Yuncker)

اهداف: پژوهش حاضر به منظور بررسي خاصيت آللوپاتي برخي گياهان دارويي بر جوانه‌زني و رشد بذر انگل سس اجرا شد. مواد و روش‌ها: در مرحله اول 17 گياه كشت شده در باغ گياهان دارويي با بذر سس، آلوده و ميزان آلودگي يا مقاومت در برابر اين انگل بررسي شد. سپس تعداد 7 گياه انتخاب شده كشت و آلوده‌سازي صورت گرفت. در بخش ديگر آزمايش از 4 گياه دارويي مقاوم در برابر سس، دو نوع عصاره آبي و هيدروالكلي تهيه و در 4 غلظت بصورت كشت در پتريديش بر جوانه‌زني بذور، مورد آزمايش قرار گرفتند. آناليز اسانس گياهان دارويي مورد آزمايش، توسط دستگاه كروماتوگرافي گازيطيف سنج جرمي صورت گرفت. ميزان فنل و فلاونوئيد عصاره‌ها نيز مورد ارزيابي قرار گرفت.يافته‌ها: از بين گياهان مورد آزمايش بابونه و رازك نر آلودگي 100 درصد و بيشترين مقاومت در برابر آلودگي سس را گل محمدي، پايه ماده رازك، زوفا و مريم گلي نشان دادند. از عصاره‌هاي استفاده شده، عصاره هيدروالكلي و آبي با غلظت 15 درصد گل محمدي و رازك بيشترين تاثير بازدارندگي را بر جوانه‌زني بذور سس نشان‌ دادند. ميزان فنل و فلاونوئيد كل نيز در عصاره هيدروالكلي اين دو گياه بيشترين ميزان را داشت. نتيجه گيري: عصاره هيدروالكلي گل محمدي و رازك موجب بازداري از جوانه زني سس شده و نيز كشت اين گياهان در اطراف باغ ها و مزارع مي تواند مانع گسترش بيشتر سس شود. همچنين با توجه به اينكه قسمت مورد استفاده اين دو گياه در تهيه عصاره، اندام هوايي آنها پس از برداشت گل ها بوده است صرفه اقتصادي و كاربرد زايدات گياهان در مبارزه با آفات و علف هاي هرز مي تواند مد نظر قرار گيرد.