آينده پژوهي توانمندسازي اقتصادي- اجتماعي روستاييان در تغيير الگوي معيشت (مطالعه موردي: روستاهاي منطقه سيستان)

الگوي معيشت سنتي روستاها معمولاً‌ پاسخگوي زندگي مردم نبوده و لزوم تغيير آن با توانمندسازي اقتصادي- اجتماعي روستاييان اجتناب‌ناپذير است. در اين راستا رويكرد آينده‌پژوهشي با توانمندسازي‌ اقتصادي- اجتماعي مي‌تواند بهره‌برداري خردمندانه از منابع و امكانات محلي را تسهيل نمايد. پژوهش حاضر از نوع كاربردي است كه با هدف آينده‌پژوهي توانمندسازي اقتصادي- اجتماعي روستاييان در تغيير الگوي معيشت در روستاهاي سيستان انجام ‌شده است. روش تحقيق توصيفي – تحليلي مبتني بر بررسي‌هاي اسنادي، ميداني و تكميل پرسشنامه بوده است. جامعه آماري تحقيق در واحد روستا، 796 نقطه روستايي در سيستان و در واحد خانوار، 60075 خانوار روستايي بود. حجم نمونه در واحد روستا با استفاده از فرمول اصلاحي شارپ 40 و در واحد خانوار، بر اساس فرمول كوكران 321 تعيين گرديد. روايي پرسشنامه تدوين‌شده با استفاده از نظر كارشناسان خبره و پايايي آن با ضريب آلفاي كرونباخ تائيد گرديد. تجزيه‌ و تحليل داده‌هاي گردآوري‌شده با آزمون‌هاي مناسب نرم‌افزار SPSS انجام گرديده است. نتايج تحقيق نشان داد كه بين توانمندسازي اقتصادي– اجتماعي روستاييان و تغيير الگوي معيشت آن‌ها رابطه معنادار وجود دارد. توانمندسازي اقتصادي با ضريب همبستگي 0.302 و توانمندسازي اجتماعي با ضريب همبستگي 0.112 مي‌تواند در تغيير الگوي معيشت روستاييان سيستان در حال و آينده مؤثر ‌باشد.