تبيين شاخص هاي كيفيت بصري مسكن آپارتماني شيراز به روش نحو فضا

كيفيت محيط زندگي ابعاد گوناگوني دارد. يكي از مهم‌ترين آنها، كيفيت مسكن است كه پاسخگويي به نيازهاي مختلف فردي، اجتماعي، فرهنگي، رواني و فيزيكي ساكنين را تأمين مي‌كند. كيفيت بصري يكي از انواع كيفيت مسكن است كه اين پژوهش ضمن اشاره به معناي آن، در نظر دارد تا بوسيله شاخص‌هاي مناسبي به ارزيابي اين موضوع در مسكن آپارتماني شيراز به عنوان كلان شهر جنوبي كشور با توجه به موقعيت خاص جغرافياييش بپردازد. شاخص‌ها به روش كلي نحو فضا و بوسيله نرم‌افزار دپس مپ و نمودار و روابط رياضي تجزيه و تحليل مي‌شوند. جامعه آماري شامل 50 نوع پلان آپارتمان مسكوني از سه منطقه شيراز كه بيشترين تعداد آپارتمان مسكوني را دارا مي‌باشند، انتخاب شده است. در پژوهش حاضر بر مبناي مطالعات انجام شده علاوه بر ارائه پيشنهاداتي جهت بالا بردن كيفيت بصري مسكن، الگوي طرح‌واره مناسب مسكن آپارتماني نيز ارائه شده‌است و مشخص شد، ارتباط مستقيم آشپزخانه يا سالن با تراس با قابليت و كنترل‌ديد بيشتر از فضاهاي عمومي منزل به اين فضا، ضمن تاكيد به آن، عاملي موثر در ايجاد كيفيت بصري مطلوب مسكن آپارتماني است.