بررسي عوامل مؤثر در بهبود فضاهاي دامداري روستايي درتوسعه ي دامداري روستايي (مطالعه موردي روستاي دازميركنده،استان مازندران)

امروزه توسعه دامداري هاي سنتي به ويژه در روستاهاي كشور امري بديهي به نظر مي رسد، متاسفانه در راستاي صنعتي شدن واحدهاي دامپروري توجه كافي به ساختمان ها و تاسيسات دامداري هاي كوچك روستايي به عمل نمي آيد، جهت بالا بردن سطوح كمي و كيفي فضاهاي دامي در سطح كشور در سال 1373محورهاي مطالعاتي زير در برنامه كوتاه مدت در دفتر تحقيقات معاونت امور دام وزارت جهاد كشاورزي مورد مطالعه، بررسي و تحقيق قرار گرفته است. اين طرح داراي مراحل مختلفي است كه عبارتند از :1 ) بررسي و شناخت وضع موجود : شامل مراحلي از قبيل شناخت نوع مصالح بومي، فرهنگ ساخت، فرهنگ نگهداري دام، دسترسي به امكانات بالقوه و بالفعل منطقه و برآورد اقتصادي مي باشد.2 ) تهيه ضوابط، استانداردها و اصول طراحي در تيپ بندي فضاهاي دامي : اهدافي از قبيل مطالعات شرايط نگهداري دام، استانداردهاي فضايي جهت دامداري هاي بومي،تهيه ضوابط بهداشتي، مطالعات اقليمي را دارا مي باشد. از اينرو تحقيق حاضر به بررسي عوامل مؤثر در بهبود ساختمان هاو فضاهاي دامداري در روستاي در روستاي دازميركنده كه از توابع شهرستان ساري مي باشد،مي پردازد كه با جمع آوري داده ها از طريق استفاده از پرسشنامه انجام شد. 3 فرضيه براي اين پژوهش در نظر گرفته شده و تجزيه تحليل آن در دو سطح توصيفي و استنباطي بوده است.و با استفاده از روش آماري SPSS وآزمون استقلال صفات به اثبات رسيده اندبا توجه به اثبات فرضيه ها مي توان نتيجه گرفت كه طراحي ساختمان هاي مناسب دامداري بر اساس ضوابط و اصول و با توجه به اقليم منطقه، توجه به ميزان آب مصرفي – ميزان نياز به فضاهاي باز و بسته در استانداردهاي فضايي و استفاده از مصالح بومي و رعايت بهداشت و آگاهي در طراحي مناسب فضاي دامداري به گسترش و بهبود دامداري و بهره دهي دام كمك مي كند.