تحليل پيشايندهاي مؤثر بر بهبود انگيزه خدمت‌ مديران سازمان‌هاي دولتي با رويكرد ساختاري تفسيري

تلاش براي بهبود انگيزه كاركنان و به ويژه مديران در بخش‌هاي دولتي و عمومي، يكي از دغدغه‌هاي مهم تحقيقات مديريت دولتي مي‌باشد. اين تلاش‌ها منجر به ارائه تئوري‌هاي متعددي از جمله تئوري انتخاب عمومي، تئوري كارگزاري، تئوري خادميت و تئوري انگيزه خدمت عمومي شده كه هر كدام عواملي را بر انگيزه مديران بخش دولتي موثر مي‌دانند. اين مقاله مبتني بر رويكرد ساختاري تفسيري و با بهره‌گيري از دو روش گردآوري داده‌ها شامل مصاحبه و پرسش‌نامه به مطالعه عوامل موثر بر انگيزه مديران جهت خدمت در بخش دولتي مي‌پردازد. در اين راستا با استفاده از نمونه‌گيري هدفمند، با 16 نفر از مديران ارشد به روش نيمه‌ساختاريافته مصاحبه شد و متون مصاحبه در قالب 13 مقوله كلي به عنوان پيشايند‌هاي موثر بر انگيزه خدمت مديران كد‌گذاري شدند. در ادامه پرسش‌نامه‌ اي نيمه‌بسته مبتني بر طيف ليكرت حاوي اين پيشايند‌ها تنظيم و در اختيار خبرگان مذكور قرار ‌گرفت. نتايج با استفاده از تكنيك مدل‌سازي ساختاري تفسيري، تجزيه و تحليل و در نهايت ارتباط و توالي پيشايند‌ها به‌دست‌آمد. ارتباطات به‌دست‌آمده نشان‌داد كه مباني ديني و اعتقادي و نگرش جامعه‌محور اساس ايجاد، حفظ و بهبود انگيزه مديران براي خدمت در بخش دولتي را تشكيل مي ‌دهد.