تأثير خستگي ناشي از حمل كوله با وزن‌هاي مختلف بر مؤلفه‌هاي برشي و عمودي نيروهاي عكس‌العمل راه‌رفتن در دانش‌آموزان سالم

مقدمه: عوامل خطرزاي خستگي هنگام حمل كوله با وزن‌هاي مختلف در دانش‌آموزان ناشناخته‌ است؛ از اين‌رو هدف مطالعه‌ي حاضر بررسي تأثير خستگي ناشي از حمل كوله با وزن‌هاي مختلف بر پارامترهاي كينتيكي راه‌رفتن در دانش‌آموزان است.روش‌ها: اين پژوهش از نوع نيمه‌تجربي بوده و جامعه‌ي آماري اين پژوهش را دانش‌آموزان پسر سالم تشكيل ‌داده‌ند. به‌منظور بررسي اثرات خستگي ناشي از حمل كوله، از كوله‌پشتي‌هايي در وزن‌هاي 7.5 ،10، 12.5و 15 درصد وزن بدن قبل و بعد از خستگي استفاده شد. پروتكل خستگي شامل راه‌رفتن ده دقيقه‌ايي حمل كوله با ده درصد وزن بدن بود. براي اندازه‌گيري نيروهاي عكس‌العمل زمين از صفحه‌ي نيرو كيستلر و براي تحليل آماري آزمون تي زوجي استفاده شد (SPSS, v.20).يافته‌ها: خستگي باعث افزايش نيروي جلو‌برنده (10 و 12.5 درصد وزن بدن)، افزايش نيروي ترمززننده، افزايش قله‌ي اول نيروي عمودي و كاهش نيروي دره (با 7.5 و10 درصد وزن بدن) شد (0.05≥ P)؛ حمل بار باعث افزايش قله‌ي دوم در بيشتر سطوح بعد از خستگي شد (P≤0/05) و همچنين سبب افزايش دره  (Fz2) در سطح پانزده درصد در مقايسه با بقيه‌ي سطوح بعد از خستگي شد (P≤0/05).نتيجه‌گيري: خستگي عضلاني ناشي از حمل كوله سبب تغيير نيروهاي عكس‌العمل زمين مي‌شود، بنابراين ريسك‌فاكتوري مهم براي اثرات ثانويه مانند ناهنجاري يا آسيب‌ديدگي در اندام تحتاني تلقي مي‌شود. از اين‌رو به دانش‌آموزان، والدين و معلمان مدارس ابتدايي توصيه مي‌شود به وزن كيف‌هاي مدرسه‌ي دانش‌آموزان توجه ويژه‌اي داشته باشند.