تدوين مدل سياست‌گذاري توليد دانش كاربردي در مديريت سلامت

مقدمه: نظام سلامت هر كشوري براي پاسخگويي به نيازهاي در حال تغيير جامعه و افزايش كارايي، اثربخشي، كيفيت و ايجاد عدالت همواره با سياست‌سازي و سياست‌گذاري جديد يا تجديد نظر سياست‌هاي قبلي، اصلاحاتي را در سطح ملي و منطقه‌اي اعمال مي‌نمايد. هدف اصلي پژوهش حاضر، تدوين مدل سياست‌گذاري توليد دانش كاربردي در مديريت سلامت است.روش‌ها: اين پژوهش به روش كيفي (روش نظريه‌پردازي داده‌بنياد) و با استفاده از نرم‌افزار MAXQDA مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. جهت آشنايي با داده‌ها در اجراي بخش كيفي پژوهش، نظرات 15 نفر از متخصصان مديريت بحران سلامت در وزارت بهداشت و خبرگان دانشگاهي در رشته‌هاي سياست‌گذاري، مديريت دولتي، مديريت نوآوري و مديريت صنعتي كه در حوزه پژوهش صاحب‌نظر هستند، به روش نمونه‌گيري هدفمند در قالب مصاحبه عميق در پاييز 1400 گردآوري شد.يافته‌ها:  مضمون ارزيابي سياست‌هاي توليد دانش بومي براي مديريت بحران سلامت به‌عنوان مهم‌ترين شاخص در فرآيند سياست‌ها، مضمون آموزش عوامل فرهنگي در بومي‌سازي تجارب ديگر كشورها به‌عنوان مهم‌ترين شاخص در آموزش سياست‌ها و مضمون حلقه‌هاي مفقودي در وزارت بهداشت كشور در نتيجه عدم توجه به بحران‌هاي بيولوژيكي به‌عنوان مهم‌ترين شاخص در عوامل ساختاري سياست‌هاي توليد دانش بومي براي مديريت بحران سلامت تعيين شد.نتيجه‌گيري: پس از انجام مطالعه موردي كيفي، مدل نهايي با توجه به متغيرهاي محتواي سياست دانش بومي، فرآيند، آموزش و عوامل ساختاري سياست‌هاي توليد دانش كاربردي براي مديريت سلامت تدوين گرديد.