سهم حكماي مسلمان اندلس در پيشبرد علوم تجربي با تأكيد بر علم داروسازي

از مباحث ضروري در تاريخ علم بررسي جايگاه و توانمندي‌هاي دانشمندان مسلمان در عرصه نوآوري‌هاي علوم است چراكه اهتمام به اين مسئله باعث تعديل انديشه‌ها و تبليغات افراطي رايج عليه مسلمانان مي‌گردد. مطالعه حاضر يك پژوهش مروري با روش پژوهشي توصيفي- تحليلي است. در اين تحقيق، با بررسي كتب و مقالات مربوط به تاريخ پزشكي اسلامي به شيوه‌هاي ساخت دارو حكماي مسلمان اندلسي ازجمله: ابن جلجل، ابوصلت اندلسي، احمد بن محمد غافقي، ابن بيطار، ابن ابي اصيبعه و نقش آن‌ها در پيشبرد علم داروسازي پرداخته شده است. ازجمله مسائل مهم در فرايند بازشناسي ميراث علمي مسلمانان به خصوص تاريخ علم داروسازي، روش تحقيق و آزمايش تجربي در آن است. از اين طريق مي‌توان به نتايج مهمي دست يافت: 1- بازنمايي پيشرفت علوم تجربي شرقي و تمدن اسلامي 2- مكمل بودن علم و دين در آرا و انديشه‌هاي حكماي اسلامي. تأثير مثبت و سازنده فرهنگ و تمدن اسلامي در پيشرفت داروسازي و پزشكي از حقايق غير قابل‌ انكار تاريخي است، تا جايي كه مي‌توان گفت علم داروسازي از شرق و از تمدن اسلامي به‌ غرب نفوذ كرده است.