بررسي تأثير استرس شغلي بر رفتارهاي مراقبتي پرستاران و كيفيت زندگي مرتبط با سلامت آن‌ها در پاندمي كرونا

مقدمه: افرادي كه دچار استرس مي‌شوند، از لحاظ جسماني و رواني و رفتاري مي‌بينند. هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير استرس شغلي بر رفتارهاي مراقبتي پرستاران و كيفيت زندگي مرتبط با سلامت آن‌ها در دوران بيماري كرونا است.روش‌ها: مطالعه‌ي حاضر، پژوهشي كاربردي و تحليلي است كه به‌طور مقطعي در سال1400انجام شد. جامعه‌ي آماري پژوهش 740 پرستار از بيمارستان‌هاي دانشگاه علوم پزشكي مازندران بودند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي نمونه‌اي به حجم 253 پرستار با استفاده از فرمول كوكران انتخاب گرديد. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسش‌نامه‌ي استاندارد بود. داده‌هاي جمع‌آوري‌شده با آزمون مدل معادلات ساختاري براي سنجش فرضيه‌هاي پژوهش و به كمك نرم‌افزارهاي SPSS 22 و Amos 22 تجزيه و تحليل گرديد.يافته‌ها: مقدار ضريب استاندارد بين دو متغير استرس و رفتار مراقبتي 47/.- و مقدار معناداري (t-value) از عدد 1.96 بزرگ‌تر  و برابر با 5.35 است و مي‌توان گفت رابطه‌ي بين اين دو متغير، در سطح 95درصد معنادار است. مقدار ضريب استاندارد بين دو متغير استرس شغلي و كيفيت زندگي كاري 0.55- و مقدار معناداري (t-value) از عدد 1.96 بزرگ‌تر و برابر با 6.488 است كه مي‌توان گفت رابطه‌ي بين اين دو متغير نيز در سطح 95 درصد معنادار است. نتيجه‌گيري: باتوجه‌به روابط متغيرهاي پژوهش لازم است تا استراتژي‌هاي مؤثر براي پيشرفت شرايط كاري و كاهش استرس شغلي پرستاران؛ مانند مشاركت پرسنل در تصميم‌گيري‌ها و حمايت سرپرستي و كاهش بار كاري اعمال گردد.