جستاري از افعال الهي متناظر با معاد جسماني در قرآن

اعتقاد به اصل معاد و بازگشت انسان بعد از مرگ، همزمان با آفرينش بشر بوده­است؛ مسلمانان در اصل بازگشت انسان بعد از مرگ اتفاق نظر دارند. اما كيفيت معاد به اين كه آيا معاد تنها روحاني است يا جسماني و يا روحاني و جسماني؟ اين مسئله در بين مسلمان از چالش جدي برخوردار است. بر اساس برخي از افعال الهي مطرح در آيات قرآني در باره آفرينش انسان اين بازگشت، جسماني و روحاني خواهد بود؛ الف: تأكيد قرآن بر اين كه خداوند انسان را به گونه اي خلق كرده­است كه برخي از اجزاي آن بعد از مرگ باقي مي­مانند؛ با توجه به اين كه خداوند متعال در افعال خويش حكيم است وجود اجزاي باقي بعد از مرگ تنها معاد جسماني را رهنمون مي­گردد و الا بقاي اجزاي جسماني بعد از مرگ كاري لغو و بيهوده خواهد بود و خداوند متعال از آن پيراسته است. ب: تأكيد قرآن بر افعالي مانند آفرينش انسان با ويژگي اشتياق به زندگى جاويد، آفرينش انسان با ويژگي دعوت فطري به صلاح و منع فطري از فساد و در نهايت افعال مِثْلي كه دلالت بر مِثْليت و هم­طرازي انسان دنيوي و اخروي دارد گوياي معاد جسماني عنصري و ترابي خواهد بود.