طراحي مدل سياست سرمايه‌گذاري براي رقابت پذيري در صنعت فولاد با رويكرد مدلسازي تفسيري-ساختاري جامع

يكي از عواملي كه مي­تواند بر بهبود كسب مزيت رقابتي در صنعت فولاد مؤثر باشد، تبيين سياست هاي كارآمد براي تسريع در جذب سرمايه گذاري است. اين تحقيق با رويكرد آميخته تركيبي كيفي و كمي انجام شده است. در بخش كيفي، عوامل سياست سرمايه گذاري با روش تحليل محتوا استخراج و توسط پنل تخصصي خبرگان به روش دلفي فازي انتخاب شدند و در بخش كمي، مدل با رويكرد مدلسازي تفسيري-ساختاري جامع شكل گرفت. داده ها در بخش كيفي با استفاده از مصاحبه نيمه ساختار يافته و در بخش كمي از طريق پرسش نامه مقايسات زوجي به دست آمد. جامعه تحقيق، خبرگان شامل مديران ارشد صنعت فولاد و به تعداد 20 نفر با روش نمونه گيري غير احتمالي هدفمند و با تكنيك گلوله برفي انتخاب شدند. نتايج بخش كيفي نشان داد كه عوامل سياست سرمايه گذاري براي رقابت پذيري در 14 دسته قرار دارند كه بر اساس يافته هاي مدلسازي تفسيري-ساختاري جامع، عوامل «قوانين و مقررات دولتي»، «استقرار استانداردها در صنعت»، «استراتژي رقابتي صنعت»، «ساختار مالي صنعت»، و «خط مشي سرمايه‌‌گذاري» مي تواند سطح بالاتري از مزيت رقابتي را براي صنعت فولاد افزايش دهد كه اهميت سياست هاي كلان را برجسته مي كند. از سوي ديگر، سياست هاي سرمايه گذاري براي «مديريت دانش»، «تحقيق  و توسعه»، «قابليت‌هاي بازاريابي»، و «مديريت ريسك» تابع عوامل كلان سياست هاي سرمايه گذاري هستند كه منجر به كسب مزيت رقابتي مي گردد.