پيش بيني عدالت زناشويي ادراك شده بر اساس احساس انسجام رواني و همدلي زناشويي با ميانجي گري معنويت زناشويي

پژوهش حاضر با هدف پيش‌بيني عدالت زناشويي ادراك‌شده براساس احساس انسجام رواني و همدلي زناشويي با ميانجي‌گري معنويت زناشويي انجام گرفت. روش اين پژوهش غيرآزمايشي و از نوع همبستگي بود. تمامي زنان و مردان متأهل شهر تهران در سال 1398، جامعه آماري پژوهش حاضر را تشكيل دادند. نمونه مورد نظر شامل 380 زن و مرد متأهل بود كه به صورت پيمايش اينترنتي و روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار‌هاي گردآوري اطلاعات پرسشنامه‌هاي عدالت زناشويي ادراك‌شده پري (2004)، همدلي زناشويي جوليف و فارينگتون (2006)، انسجام دروني كيميايي (1392) و معنويت زناشويي پرز (2012) بودند. داده‌هاي جمع‌آوري شده با استفاده از روش معادلات ساختاري، ضريب همبستگي، تحليل‌واريانس در نرم افزار PLS مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان داد احساس انسجام بر عدالت‌زناشويي و معنويت‌زناشويي اثر مستقيم و معناداري دارد. همچنين معنويت زناشويي بر عدالت زناشويي و احساس انسجام نقش ميانجي‌گري دارد ولي همدلي زناشويي بر عدالت زناشويي اثر معنادار ندارد. لذا براساس نتايج اين پژوهش عدالت‌زناشويي ادراك شده را براساس احساس انسجام رواني و با نقش ميانجي معنويت زناشويي مي‌توان پيش‌بيني كرد.