اصلاح الگوي گرايش به رفتارهاي مرتبط با سلامت در پسران نوجوان

زمينه و هدف: فعاليت جسماني يكي از متغيرهاي اصلي سبك زندگي مرتبط با سلامت مي باشد. هدف از انجام اين تحقيق بررسي اثر مداخله رفتاري بر اصلاح الگوي گرايش به رفتارهاي مرتبط با سلامت در پسران نوجوان بود. روش بررسي: در تحقيق حاضر 40 دانش آموز پسر به دو گروه 20 نفره مداخله و كنترل تقسيم شدند. ابزار تحقيق بسته آموزشي طراحي شده در 10 جلسه و 2 پرسشنامه (18 سوالي) مربوط به سازه هاي نظريه برنامه ريزي شده در گرايش به فعاليت جسماني و پرسشنامه مربوط به سازه هاي نظريه برنامه ريزي شده در قصد حضور در رويدادهاي ورزشي بودند. يافته ها: با توجه به يافته هاي تحقيق مدل آموزش گذران اوقات فراغت 0.238 درصد تغييرات نگرش، 0.189 درصد تغييرات آگاهي، 0.247 درصد تغييرات هنجارهاي انتزاعي، 0.071 درصد تغييرات كنترل رفتار درك شده و 0.561 درصد تغييرات قصد رفتاري و در كل 0.458 درصد تغييرات گرايش به فعاليت جسماني دانش آموزان را تبيين كرد؛ همچنين 0.609 درصد تغييرات نگرش، 0.363 درصد تغييرات آگاهي، 0.017 درصد تغييرات كنترل رفتار درك شده و 0.15 درصد تغييرات قصد رفتاري دانش آموزان و در كل 0.731 درصد تغييرات قصد حضور در رويدادهاي ورزشي دانش آموزان را تبيين مي كند. نتيجه گيري: يافته هاى اين مطالعه نشان مى دهد كه اجراى برنامه آموزشى مى تواند در ارتقاء و گرايش دانش آموزان به فعاليت جسماني و بهبود قصد حضور در رويدادهاي ورزشي و در نتيجه ارتقاي سلامت آنها تاثير داشته باشد.