ارزيابي شيوع اينتگرون هاي كلاس يك، دو و سه در سويه هاي اشريشياكلي يوروپاتوژنيك جداشده از بيماران مبتلا به عفونت ادراري در شيراز

زمينه و هدف انتقال ژ نهاي مقاومت دارويي به واسطه اينتگرو نها، عامل اصلي ايجاد گونه هاي مقاوم به درمان است. هدف از اين پژوهش،ارزيابي فراواني اينتگرو نهاي كلاس 1، 2 و 3 در سويه هاي اشريشياكلي يوروپاتوژنيك جداشده از بيماران با عفونت دستگاه ادراري مراجعه ك‌ننده به بيمارستا نهاي شيراز مي باشد.روش بررسي اين مطالعه توصيفي مقطعي بر روي 50 سويه اشريشياكلي جداشده از نمونه هاي عفونت ادراري در بيمارستا نهاي شيرازدر سال 1399 انجام شد. الگوي حساسيت آنتي بيوتيكي ايزوله ها به روش ديسك ديفيوژن انجام شد. سپس توسط روش واكنش زنجيره پليمرازي ميزان شيوع اينتگرو نهاي كلاس 1 تا 3 در ايزوله ها بررسي شد. يافته ها با نرم افزار SPSS و آزمون كا ياسكوئر ازنظر آماري تجزيه وتحليل شدند. مقادير كمتر از 05 / 0 معنادار در نظر گرفته شد.يافته ها مقاومت چندگانه دارويي در 42 درصد از ايزول هها وجود داشت. به ترتيب بيشترين مقاومت و حساسيت آنتي بيوتيكي به تريم توپريم سولفامتوكسازول (52 درصد) و جنتامايسين (90 درصد) ديده شد. بين حضور اينتگرون كلاس 1 با مقاومت به آميكاسينو سيپروفلوكساسين، شيوع اينتگرون كلاس 2 با مقاومت به جنتامايسين و وجود اينتگرون كلاس 3 با مقاومت به تري متوپريم سولفامتوكسازول و ناليديكسيك اسيد ارتباط معنادار آماري وجود داشت( P 0.05) نتيجه گيري به دليل وجود ارتباط معنادار بين حضور اينتگرو نهاي كلاس 1، 2 و 3 و مقاومت آنتي بيوتيكي در سويه هاي اشريشياكلييوروپاتوژن كي جداشده از بيمارستا نهاي شيراز، كنترل عفونت و درمان مناسب در بيمارستا نها جهت پيشگيري از انتقال اين ايزوله هاضروري مي باشد.