نقش ابعاد گردشگري در بازآفريني پايدار بافت قديم شهر يزد

بازآفريني شهري رويكردي براي به روز رساني بافت قديم شهر، ضمن حفظ هويت و اصالت محله اي، پاسخگوي نيازهاي روزمره و توسعه پايدار شهري است. يكي از راهبردهاي دستيابي به اين شرايط،‌ تحقق ابعاد گردشگري در محلات شهري است. ابعاد گردشگري پايدار از لحاظ اقتصادي، اجتماعي، كالبدي و زيست ‌محيطي با متغيرها و شاخص هاي بازآفريني همخواني دارد. بدين منظور، پژوهش حاضر به كمك چهار متغير اصلي گردشگري به بررسي نقش ابعاد گردشگري شهري در بازآفريني بافت تاريخي شهر يزد پرداخته است. هدف تحقيق حاضر شناخت روابط متقابل ميان گردشگري شهري و بازآفريني بافت قديم شهر يزد است. نوع پژوهش كاربردي و روش آن توصيفي- تحليلي است. جامعه آماري پژوهش، شهروندان ساكن در بافت قديم شهر يزد با حجم نمونه 375 نفر با استفاده از فرمول كوكران و 30 نفر از متخصصان و كارشناسان شهري است. نتايج پژوهش نشان داد كه توسعه گردشگري بيشترين نقش را در شاخص هاي بعد كالبدي و اقتصادي دارد. همچنين گردشگري شهري در ايجاد امكانات فرهنگي، مراكز تفريحي، ورزشي، افزايش روابط اجتماعي، مبادلات فرهنگي، تقويت هويت فرهنگي شهر، توسعه فعاليت‌هاي خدماتي، جلوگيري از ركود اقتصادي نقش داشته است. نتايج به‌دست‌آمده از تحليل SOAR نشان داد كه مهم ترين نقش گردشگري، توسعه ابعاد اجتماعي و مشاركت مردمي بافت قديم شهر در برنامه ها و طرح هاي گردشگري و بازآفريني شهري و ايجاد مكان هاي مناسب ديد و بازديد براي جذب و ماندگاري بيشتر گردشگران است.