معرفي تكنيك ساده براي كاهش برجستگي گوشه زخم (dog ear) به‌دنبال برداشتن ضايعات پوستي

مقدمه: ضايعات پوستي و لزوم ارزيابي بافتي، جراحي پوستي را بيش از پيش وارد حيطه درمان كرده است. برداشتن هر ضايعه پوستي به هر حال با ترميم پوستي همراه است و يكي از عوارض اكسزيون‌هاي پوستي، به‌جا‌ماندن dog ear و مشكلات زيباشناختي آن مخصوصاً در نواحي خاص مثل صورت است. گزارش مورد: مورد معرفي‌شده خانم جواني است كه براي ازبين‌بردن جاي سالك قديمي در صورت مراجعه كرده و خواهان حذف مشكل مطرح‌شده با به‌جا‌ماندن حداقل جاي زخم بود. حين برداشتن ضايعه، بخشي از چربي عمقي دو انتهاي ضايعه هم برداشته شد كه مانع از ايجاد برآمدگي پس از بستن زخم شد. نتيجه گيري: بسته به محل و اندازه ضايعه، راه‌هاي زيادي براي جلوگيري و حذف ـ درصورت تشكيل ـ dog ear پيشنهاد شده است. در روش پيشنهادي ما با برداشتن چربي دو انتهاي زخم برروي نمونه خارج‌شده، در انتهاي ترميم زخم برآمدگي باقي نماند.